کشورهای جنوب شرقی آسیا مدت هاست که چشم انداز ساخت راه آهن برای اتصال اقتصادهای خود داشته اند و امروز چین با ابتکار یک کمربند، یک جاده این شبکه را ایجاد می کند. در این ماه، یک پیوند کلیدی با افتتاح راه آهن چین-لائوس ایجاد شد. BRI یک برنامه 1 تریلیون دلاری در مقیاس بزرگ است که در سال 2014 برای ایجاد شبکه ای از بنادر، راه آهن و جاده ها راه اندازی شد که چین را با سایر نقاط آسیا، آفریقا و اروپا ارتباط نزدیک تر می کند.
از سال 2017، پکن به دلیل استفاده از بودجه و پروژه های زیرساختی خود برای تسخیر کشورهای فقیر با بار بدهی سنگین و در نتیجه به دست آوردن اهرم استراتژیک، با انتقاد مقامات و محققان خارجی مواجه شده است. آنها آن را "دیپلماسی در دام بدهی" می نامند. اما برخی از تحلیلگران تردید دارند که آیا این داستان کل داستان را بیان می کند یا خیر، در عوض می گویند که انگیزه، خطرات و روابط بین چین و کشورهای میزبان پروژه های BRI را بیش از حد ساده و مخدوش می کند.
دیوید لمپتون، کارشناس چینی و کارشناس ارشد دانشکده مطالعات بین المللی پیشرفته دانشگاه جان هاپکینز، گفت: «ما باید آژانس را به کشورهای اطراف چین نسبت دهیم - آنها فقط قربانی نیستند.
چرا این را نوشتیم
چین اغلب به عنوان یک وام دهنده غارتگر به تصویر کشیده می شود. اما وقتی صحبت از زیرساخت ها می شود، این داستان نمای کامل را به تصویر نمی کشد - و خطر قربانی شدن ملت ها را در مواقعی که ضروری نیست به خطر می اندازد.
این قطار که از کوه‌های ناهموار و دره‌های عمیق رودخانه‌ها عبور می‌کند، در راه آهنی به ارزش 5.9 میلیارد دلار که لائوس و چین را به هم متصل می‌کند، در این ماه مسابقه داد و اولین راه‌اندازی آن اولین شبکه ریلی بین‌المللی چین بود.
برای لائوس، یک کشور 7 میلیونی محصور در خشکی، خط 257 مایلی از وینتیان پایتخت لائوس به سمت شمال تا مرز چین، پیوندی با زنجیره های تامین جهانی ایجاد می کند که می تواند به لائوس در جذب سرمایه گذاری و تجارت، ایجاد شغل و تحریک رشد اقتصادی کمک کند. برای چین، این پروژه اولین مرحله از یک استراتژی بلندپروازانه برای گسترش شبکه ریلی خود از طریق لائوس، تایلند و مالزی به سنگاپور است.
با این حال، به گفته کارشناسان، بدهی های ایجاد شده توسط این سرمایه گذاری نه تنها برای لائوس بلکه برای چین نیز منبع نگرانی است، زیرا تحقق منافع اقتصادی ممکن است سال ها طول بکشد. نگرانی‌های هر دو طرف بر بحث فزاینده درباره ابتکار یک کمربند یک جاده (BRI) رهبر چین شی جین پینگ تأکید می‌کند که راه‌آهن چین-لائوس برای آن یک حلقه کلیدی منطقه‌ای است، و اینکه آیا این «دیپلماسی بدهکار» است یا خیر.
چرا این را نوشتیم
چین اغلب به عنوان یک وام دهنده غارتگر به تصویر کشیده می شود. اما وقتی صحبت از زیرساخت ها می شود، این داستان نمای کامل را به تصویر نمی کشد - و خطر قربانی شدن ملت ها را در مواقعی که ضروری نیست به خطر می اندازد.
BRI یک برنامه 1 تریلیون دلاری در مقیاس بزرگ است که در سال 2014 برای ایجاد شبکه ای از بنادر، راه آهن و جاده ها راه اندازی شد که چین را با سایر نقاط آسیا، آفریقا و اروپا ارتباط نزدیک تر می کند. از سال 2017، پکن به دلیل استفاده از بودجه و پروژه های زیرساختی خود برای تسخیر کشورهای فقیر با بار بدهی سنگین و در نتیجه به دست آوردن اهرم استراتژیک، با انتقاد مقامات و محققان خارجی مواجه شده است. اما برخی از تحلیلگران تردید دارند که آیا این داستان کل داستان را بیان می کند یا خیر، در عوض می گویند که انگیزه، خطرات و روابط بین چین و کشورهای میزبان پروژه های BRI را بیش از حد ساده و مخدوش می کند.
دبورا براتگام، استاد اقتصاد سیاسی بین‌المللی در دانشکده مطالعات بین‌المللی پیشرفته (SAIS) در دانشگاه جانز هاپکینز، می‌گوید: «در حال حاضر، این بسیار بیشتر یک تله اعتباری است تا تله بدهی».
شکاف زیرساختی
البته موارد هشداردهنده ای وجود دارد - مانند اجاره 99 ساله سریلانکای یک شرکت چینی در بندر هامبانتوتا در سال 2017 برای کمک به کاهش بدهی های آن. اما دکتر Brautigam و دیگر کارشناسان، پکن را کمتر به عنوان یک وام دهنده غارتگر می دانند. به‌دنبال تحمیل آسیب‌پذیری‌ها بر کشورهای آسیب‌پذیر در حال توسعه، و بیشتر به‌عنوان یک بازیگر جدید در ساخت‌وساز بین‌المللی، آزمون و خطا - همانطور که چینی‌ها می‌گویند «عبور از رودخانه با احساس سنگ‌ها».
کارشناسان می گویند یکی دیگر از عوامل کلیدی - که در تحلیل تله بدهی که وام گیرندگان را مورد هدف قرار می دهد کمرنگ شده است - این است که وام گیرندگان نیز دارای اهرم و عاملیت هستند و می توانند هزینه هایی را برای چین متحمل شوند. دکتر Brautigham گفت: "چینی ها بیش از حد به کشورها وام می دهند و خود را می سوزانند." به عنوان مثال، در سال 2018، چین مجبور شد وام 4 میلیارد دلاری راه آهن اتیوپی را بازسازی کند که پایتخت آن آدیس آبابا را به جیبوتی متصل می کند، بدهی خود را 20 سال تمدید می کند و متحمل زیان های قابل توجهی می شود. پکن همچنین در حال تغییر ساختار بدهی در کامرون و موزامبیک برای پروژه هایی است که برای تولید درآمد به ضرب الاجل طولانی تری نیاز دارند.
بحث در مورد وام دادن به چین مهم است، زیرا کشورهای در حال توسعه با کمبودهای زیادی در پرداخت زیرساخت های مورد نیاز خود مواجه هستند. به گفته مرکز زیرساخت جهانی، جهان تا سال 2040 با شکاف 15 تریلیون دلاری بین زیرساخت‌های پیش‌بینی‌شده و مورد نیاز جهانی مواجه خواهد شد. کارشناسان می‌گویند اگرچه سرمایه‌گذاری‌های چین بر اساس منافع ملی این کشور انجام می‌شود، اما این سرمایه‌گذاری‌ها همچنین این پتانسیل را دارد که برای بقیه جهان مفید باشد. .
و از آنجایی که رشد چین کاهش می یابد و بدهی داخلی تهدید می کند که بی ثباتی اقتصادی ایجاد کند، پکن از محدودیت های جدیدی در سرمایه گذاری خبر می دهد. در سمپوزیوم BRI ماه گذشته، آقای شی از چین خواست تا "هشدار اولیه و ارزیابی ریسک پروژه های خارج از کشور" را افزایش دهد.
دیوید لمپتون، کارشناس چینی و دستیار ارشد در SAIS که BRI را مطالعه کرده است، گفت: در واقع، موضع رو به افزایش ریسک گریز پکن احتمالاً آن را مجبور خواهد کرد که در آینده سرمایه گذاری های گزینشی بیشتری انجام دهد زیرا به دنبال تعادل بهتر بین وام های داخلی و خارجی است. . او گفت که پکن همچنین به دنبال همکاری با سایر طلبکاران و طلبکاران چندجانبه برای تقسیم بار است.
وی گفت: این داستان دو جنبه دارد. «دیدگاه چینی ها، حداقل در بسیاری از محافل، این است که ما به مکان های پرخطر وام می دهیم. آنها نمی توانند ما را جبران کنند. و ما در دام دارایی های مشکوک هستیم.»
دکتر لمپتون، نویسنده مشترک سلینا هو و چنگ-چوی کوئیک از رودخانه های آهن، گفت که اغلب، انگیزه سرمایه گذاری چینی از کشورهای دریافت کننده می آید، مانند پروژه راه آهن جنوب شرقی آسیا، که بخشی از خط چین-لائوس است. : راه آهن، خطوط و قدرت چین در آسیای جنوب شرقی.
خطر کیست؟
کشورهای آسیای جنوب شرقی مدت‌هاست که چشم‌انداز توسعه و نوسازی راه‌آهن برای اتصال اقتصادهای خود را داشته‌اند و 20 سال پیش از چین کمک گرفتند، اما به دلیل اینکه پکن مشغول ساخت زیرساخت‌های راه‌آهن و راه‌آهن خود بود، رد شد. دکتر لمپتون گفت: "ما باید آژانس را به کشورهای اطراف چین نسبت دهیم - آنها فقط قربانی نیستند."
او گفت که امروزه چین نه تنها بودجه و فناوری لازم برای ایجاد شبکه راه آهن در جنوب شرقی آسیا را دارد، بلکه با رقابت کمی برای تجارت مواجه است. «به همین دلیل است [comparable] جایگزین برای کشورهایی که به چین وابسته شده اند.
در لائوس بدون زمین، که از شبکه حمل و نقل دریایی مستثنی شده است، که بیش از 80 درصد تجارت چین در جنوب شرقی آسیا را انجام می دهد، مقامات راه آهن را بهترین راه برای ارتقای توسعه کشور می دانند.
با این حال، خطر پروژه راه آهن چین-لائوس قابل توجه است. لائوس در حال حاضر بدهی زیادی دارد، با نسبت بدهی عمومی به تولید ناخالص داخلی 55٪، با سهم چین بیش از 10٪. سال گذشته، آژانس‌های رتبه‌بندی اعتباری بین‌المللی رتبه لائوس را به درجه‌ای بالاتر از رتبه پیش‌فرض آن کاهش دادند، که وام‌گیری بین‌المللی را دشوار کرد.
کارشناسان می گویند، اگر لائوس نتواند وام 480 میلیون دلاری این پروژه را که از چین وام گرفته است، که 70 درصد سهام شرکت راه آهن را دارد، بازپرداخت کند، پکن احتمالاً باید زیان را متحمل شود. کارشناسان می گویند پکن آماده پذیرش خطر بخش راه آهن لائوس است زیرا این بهترین راه برای مدرن شدن سریع اقتصادهای طبقه متوسط تایلند و مالزی است.
به گفته آنها، یکی از ابزارهایی که چین برای کاهش خطرات استفاده می کند، مذاکره در مورد جریان های درآمدی جایگزین با دولت های میزبان است، مانند درآمدهای حاصل از معادن و موز لائوس، یا حقوق تجارت توسعه راه آهن. دکتر Brautigham، مدیر ابتکار تحقیقات آفریقایی چین، گفت که چین معاملات مشابهی در کشورهای آفریقایی، از جمله کنیا، انجام داده است، جایی که مالیات واردات برای کمک به پرداخت هزینه راه آهن ساخته شده در چین استفاده می شود. "من این را واقعا خلاقانه می بینم [financing] شریر نیست، "او می گوید.
او افزود: "بسیاری از این پروژه ها ایده های خوبی هستند، اما ممکن است برای یک دوره زمانی کوتاه و کاملا تجاری خوب نباشند." "برخی از آنها ممکن است فیل های سفید واقعی باشند"، اما برخی دیگر "سهم بزرگی خواهند داشت."
[ad_2]
مقالات مشابه
- آب در طب چینی و فکر
- لایو ترید ارز دیجیتال و فارکس - امیدینو.ترید
- از خدمات مفید آن استفادهای نمیکنند
- بریوز ستاره فریمن 3 نفر دیگر تست مثبت برای ویروس
- نه راه برای رشد اسباب بازی خود بدون سوزاندن روغن نیمهشب
- شرکت صادرات و واردات کالاهای مختلف از جمله کاشی و سرامیک و ارائه دهنده خدمات ترانزیت و بارگیری دریایی و ریلی و ترخیص کالا برای کشورهای مختلف از جمله روسیه و کشورهای حوزه cis و سایر نقاط جهان - بازرگانی علی قانعی
- پکن Militarizing سرقت آمریکایی فن آوری های
- همانطور که رای دهندگان عصبانی می شوند، مقامات محلی مسئولیت را بر عهده می گیرند
- میراث اواخر نگار ایتالیایی رنگ آمیزی توسط استعماری گذشته
- شرکت صادرات و واردات کالاهای مختلف از جمله کاشی و سرامیک و ارائه دهنده خدمات ترانزیت و بارگیری دریایی و ریلی و ترخیص کالا برای کشورهای مختلف از جمله روسیه و کشورهای حوزه cis و سایر نقاط جهان - بازرگانی علی قانعی