ژنو
هدف تحریم های دیپلماتیک المپیک نادیده گرفتن کشورهای میزبان و در عین حال حفظ آزادی ورزشکاران برای رقابت است.
روز چهارشنبه، کمتر از دو ماه قبل از افتتاحیه بازی‌های المپیک پکن، مجموعه کوچکی از تحریم‌های دولت چین را درنوردید.
تاثیر این سلاح های سیاسی بر ورزشکاران در طول بازی ها باید نزدیک به صفر باشد و بینندگان تفاوتی در محتوای پخش خود مشاهده نکنند.
هدف آنها صدمه زدن به غرور کشورهای میزبان مانند چین است که اغلب در انگیزه های خود برای سازماندهی رویدادهایی به بزرگی المپیک یا جام جهانی، ورزش و سیاست آمیخته ای دارند.
در استرالیا، سپس بریتانیا و کانادا، دولت ها از اعزام کارمندان خود به بازی های زمستانی که از 4 تا 20 فوریه برگزار می شود، خودداری کردند. این اقدام علیه چین از روز دوشنبه در ایالات متحده آغاز شد.
این کشورها متحدان دیپلماتیک دیرینه ای هستند که می خواهند توجه را به وضعیت حقوق بشر در چین و به ویژه به رفتار با مردم مسلمان اویغور جلب کنند که برخی آن را نسل کشی می نامند.
این نیش توسط کمیته بین‌المللی المپیک نیز احساس خواهد شد، که رهبران آن احساس عمیقی از جایگاه بالقوه آن در سیاست جهانی دارند، اگرچه آنها بی‌طرفی را که منشور المپیک به آن متعهد است، ترویج می‌کنند.
رهبران کمیته بین المللی المپیک دوست دارند نشان المپیک را حفظ کنند و می گویند که رویداد ورزشی آنها تنها رویدادی است که بیش از 200 تیم ملی را در صلح و دوستی به عنوان نمونه ای برای جهان گرد هم می آورد.
هرگونه انحراف از پیام وحدت جهانی نامطلوب است.
ماموریت المپیک
منشور المپیک یک کد قوانین و مقرراتی است که بر IOC حاکم است و "شرایط برگزاری جشن بازی های المپیک را تعیین می کند."
قانون 2 در مورد مأموریت و نقش IOC به توضیح اینکه چرا هرگونه تحریم به عنوان توهین به اصول آن تلقی می شود کمک می کند.
این شامل: «اقدام برای تقویت وحدت جنبش المپیک، حفاظت از استقلال آن، حفظ و ارتقای بی طرفی سیاسی آن و حفظ استقلال ورزش.
برای کمیته بین‌المللی المپیک، بی‌طرفی سیاسی باید به معنای دعوت نکردن میزبان المپیک برای سیاست‌ها و رفتارهای غیرورزشی یا عدم مشارکت در سازماندهی بازی‌ها باشد.
خوان آنتونیو سامارانچ، عضو ارشد کمیته بین المللی المپیک، این هفته گفت: "ما همیشه خواهان بیشترین احترام ممکن از سوی دنیای سیاسی و کمترین دخالت ممکن در ورزش و دنیای المپیک و آرمان هایمان هستیم."
تاریخچه تحریم
کمیته بین‌المللی المپیک هنوز زخم‌های عاطفی از دوره اوج بیش از 100 کشور، همراه با تحریم کامل سه بازی تابستانی متوالی از 1976 تا 1984 دارد.
بازی‌های المپیک 1976 مونترال بیشتر از سوی کشورهای آفریقایی که به دخالت نیوزلند در این بازی اعتراض کردند، پس از تور تیم راگبی دوران آپارتاید این کشور در آفریقای جنوبی ضربه خورد.
المپیک 1980 مسکو بدون اعتراض ایالات متحده و ده ها تیم دیگر به تهاجم شوروی به افغانستان برگزار شد.
بلوک شوروی و برخی از متحدانش با تحریم المپیک 1984 لس آنجلس، تلافی کردند.
هزاران ورزشکار چهار دهه پیش نتوانستند در المپیک شرکت کنند. هیچ کس نباید بازی های زمستانی پکن را به دلیل تحریم دیپلماتیک از دست بدهد.
بازدیدکنندگان VIP
چه کسی به جای سفر به پکن در فوریه آینده در خانه خواهد ماند؟ قانونگذاران ارشد و دیپلمات ها، به ویژه هنگامی که مراسم افتتاحیه در 4 فوریه برگزار می شود.
هیچ الزام دیپلماتیکی برای سران کشورها برای حضور در المپیک وجود ندارد و حضور در بازی‌های زمستانی نسبت به بازی‌های تابستانی بلیط کمتری دارد.
با این حال، پیوستن به حزب یک متحد قدیمی یا ایجاد اتحاد با دوستان جدید بالقوه خوب است.
رئیس جمهور وقت جورج دبلیو بوش برای افتتاحیه بازی های تابستانی 2008 که قرار بود جشنی برای چین دوستانه باشد به پکن رفت.
در ماه ژوئیه، جیل بایدن، بانوی اول، گروه آمریکایی را به المپیک تابستانی توکیو هدایت کرد.
همانطور که مایک پنس معاون رئیس جمهور در بازی های زمستانی 2018 کره جنوبی گفت، رفتن به بازی ها می تواند مشکلات دیپلماتیک ایجاد کند.
آقای پنس در مراسم افتتاحیه در پیونگ یانگ که به جشن گرم شدن نسبتا کوتاه مدت در روابط بین همسایگان کره تبدیل شد، خود را در موقعیت نامناسبی دید که در نزدیکی هیئت کره شمالی نشسته بود.
توافق کره به گرمی توسط کمیته بین المللی المپیک تشویق شد، که به نظر می رسید تا حد تعریف خود از بی طرفی سیاسی پیش می رود.
واکنش چین
واکنش چین به تحریم‌های دیپلماتیک در حال گسترش از «اصلاً نگران» تا «بدیهی است که کاملاً نگران» بوده است.
بیانیه ایالات متحده در روز دوشنبه باعث شد سفارت چین در واشنگتن در توییتی بنویسد: «در واقع هیچ کس اهمیتی نمی دهد که این افراد بیایند یا نه، و این هیچ تأثیری بر موفقیت #Beijing2022 ندارد.
در پکن، وزارت امور خارجه گفت که آمریکایی‌ها «به دلیل تعصب ایدئولوژیک و دروغ‌ها و شایعات» مداخله می‌کنند.
استرالیا روز چهارشنبه توسط گلوبال تایمز دولتی چین به عنوان «نابالغ، متکبر و احمق برای پیروی از ایالات متحده» رد شد. «کشورهای خردگرا به جای همکاری با ترفند بیهوده ایالات متحده، به فکر منافع مردم خود خواهند بود.
سرکوب آینده
افزودن چاشنی به تحریم فعلی این است که توسط میزبانان قابل اعتماد اخیر و آینده بازی های المپیک انجام می شود.
ایالات متحده و استرالیا که میزبان بازی های تابستانی 2028 در لس آنجلس و بازی های 2032 بریزبن بودند، می توانند سرکوب چینی ها را تحریک کنند.
مقامات المپیک ایالات متحده همچنین احتمالاً از کمیته بین‌المللی المپیک برای برگزاری مجدد بازی‌های زمستانی سالت لیک سیتی که در سال 2002 میزبانی آن را نیز بر عهده داشت، درخواست حمایت خواهند کرد.
کانادا در سال 2010 میزبان بازی های زمستانی ونکوور بود و زمانی که لندن میزبان المپیک 2012 بود، شهردار این شهر بوریس جانسون بود. وی روز چهارشنبه در مقام نخست وزیری بریتانیا را تحریم دیپلماتیک در پارلمان اعلام کرد.
این خبر توسط آسوشیتدپرس گزارش شده است.
[ad_2]
مقالات مشابه
- اقدامات لازم هنگام تماس چشم با مواد شیمیایی
- نه روشی که میتوانید مواد شیمیایی را از تجارت خود حذف کنید
- چین در خطر تیان آن من-مانند واکنش
- راز فاش شده به طراحی داخلی کشف شد
- بزرگترین ترس در زندگی ما
- شرکت صادرات و واردات کالاهای مختلف از جمله کاشی و سرامیک و ارائه دهنده خدمات ترانزیت و بارگیری دریایی و ریلی و ترخیص کالا برای کشورهای مختلف از جمله روسیه و کشورهای حوزه cis و سایر نقاط جهان - بازرگانی علی قانعی
- دادگاه به وزن دولت درخواست به کارلایل خودکار نشان می دهد
- شرکت صادرات و واردات کالاهای مختلف از جمله کاشی و سرامیک و ارائه دهنده خدمات ترانزیت و بارگیری دریایی و ریلی و ترخیص کالا برای کشورهای مختلف از جمله روسیه و کشورهای حوزه cis و سایر نقاط جهان - بازرگانی علی قانعی
- راهنمای خرید کفش زنانه و دخترانه
- مدارس اوگاندا پس از طولانیترین تعطیلی در جهان به جلسه بازمیگردند