کمپوست سازی در کالیفرنیا: قانون جدید ضایعات مواد غذایی را برای استفاده مناسب در سراسر ایالت قرار می دهد
قانون زباله های آلی کالیفرنیا به این ایالت دستور می دهد تا به شدت آلاینده های فوق العاده مانند متان را کاهش دهد. از ماه آینده، شهرها و شهرستان‌ها باید برنامه‌هایی برای انحراف زباله‌های سبز از محل‌های دفن زباله با جمع‌آوری و سپس کمپوست کردن یا تبدیل آن به سوخت زیستی یا انرژی داشته باشند.
ساکنان می توانند زباله های ارگانیک خود را کمپوست کنند، اما بیشتر مردم و کسب و کارها برای بازیافت به خدمات محلی مدیریت زباله متکی هستند. کار اصلی اکثر مردم جدا کردن باقی مانده های آشپزخانه - استخوان ها و گوشت های استفاده نشده، سس ها، سبزیجات، کیسه های چای، آسیاب قهوه و فیلترها، پوست موز و غیره است. - در یک سطل و سپس آنها را در سطل های بازیافت زباله حیاط خالی کنید.
چرا این را نوشتیم
آیا یک نفر می تواند به محافظت از ابر آلاینده ها در برابر جو کمک کند؟ بله، کالیفرنیا می گوید. و به زودی انجام ندادن این کار غیرقانونی خواهد بود.
نیل ادگار، مدیر اجرایی ائتلاف کمپوست کالیفرنیا گفت که کمپوست در مقایسه با محل های دفن زباله کمترین متان را منتشر می کند و مزایای زیادی دارد. کمپوست خاک را دوباره پر می کند، که باعث رشد گیاه می شود - که به نوبه خود CO2 را از هوا حذف می کند. همچنین رطوبت را در خاک حفظ می کند، بنابراین نیاز کمتری به انرژی برای پمپاژ آب وجود دارد.
ربکا رایلز، استادیار دانشگاه کالیفرنیا، مرسد، گفت: محل‌های دفن زباله همچنین می‌توانند متان را برای انرژی جذب کنند، «اما فوق‌العاده کارآمد نیست» و «انتشارهای فرار» زیادی منتشر می‌شوند. فرستادن مواد آلی به محل های دفن زباله منطقی نیست.
پاسادنا، کالیفرنیا
به گفته مقامات بازیافت کالیفرنیا، بازیافت باقیمانده و مواد غذایی استفاده نشده ساده ترین و سریع ترین کاری است که هر کسی می تواند برای مبارزه با تغییرات آب و هوایی انجام دهد. بنابراین، از اول ژانویه، پرجمعیت‌ترین ایالت این کشور از هر شهر و شهرستانی می‌خواهد که برنامه‌ای برای جمع‌آوری زباله‌های آلی - از پوسته تخم‌مرغ گرفته تا حیاط خلوت - و تبدیل آن به کمپوست، سوخت زیستی یا انرژی داشته باشد.
چندین کشور و حتی چندین کشور، مانند فرانسه، نوعی قانون برای محافظت از زباله های مواد غذایی از محل های دفن زباله دارند که در آن فاسد شده و متان آزاد می شود. این گاز گلخانه ای "فوق آلاینده" 84 برابر قدرتمندتر است و تأثیر کوتاه مدت بسیار بدتری نسبت به دی اکسید کربن بر جو دارد. با این حال، تنها ورمونت کوچک - با جمعیتی در حدود 625000 نفر - و کالیفرنیای بزرگ - با نزدیک به 40 میلیون نفر - قوانینی دارند که نیاز به بازیافت جهانی زباله های آلی توسط ساکنان و مشاغل دارند.
ربکا رایلز، استادیار دانشگاه کالیفرنیا، مرسد که همچنین متخصص تغییرات خاک و آب و هوا است، گفت: با توجه به وسعت کالیفرنیا، پتانسیل قانون کاهش گازهای گلخانه‌ای در ایالت "بسیار" است. به گفته CalRecycle، بخش بازیافت ایالت، بیش از نیمی از هر چیزی که کالیفرنیا در محل های دفن زباله تخلیه می کند، مواد آلی است که به تنهایی 20 درصد از آلودگی متان این ایالت را تشکیل می دهد.
چرا این را نوشتیم
آیا یک نفر می تواند به محافظت از ابر آلاینده ها در برابر جو کمک کند؟ بله، کالیفرنیا می گوید. و به زودی انجام ندادن این کار غیرقانونی خواهد بود.
حذف مواد آلی از محل های دفن زباله و بازیافت آنها «یک هدف عالی است. پروفسور رایلز گفت که این یک هدف چالش برانگیز است. در زیر، مانیتور به بررسی آنچه قانون نیاز دارد، چگونه می تواند بر تغییرات آب و هوا تأثیر بگذارد، و چالش های اجرای قانون را بررسی می کند.
قانون زباله های آلی کالیفرنیا به چه چیزی نیاز دارد؟
قانون (SB 1383) که در سال 2016 به تصویب رسید، دولت را در مسیر کاهش شدید ابرآلاینده‌های کوتاه‌مدت مانند متان قرار می‌دهد، از جمله هدف 75 درصدی برای کاهش دفع زباله‌های آلی تا سال 2025. از ماه آینده، شهرها و شهرستان‌ها باید برنامه‌هایی برای انحراف زباله‌های سبز از محل‌های دفن زباله با جمع‌آوری و سپس کمپوست کردن آن یا تبدیل آن به سوخت زیستی یا انرژی دارند. و آنها باید خودشان را تهیه کنند و سپس از آنها بهره برداری کنند یا مقداری از کمپوست، سوخت زیستی یا انرژی را توزیع کنند - به عنوان مثال، از سوخت زیستی در وسایل نقلیه دولتی خود یا پخش کمپوست در زمین های عمومی استفاده کنند.
ساکنان می توانند زباله های ارگانیک خود را کمپوست کنند، اما بیشتر مردم و کسب و کارها برای بازیافت به خدمات محلی مدیریت زباله متکی هستند. کار اصلی اکثر صاحبان خانه و آپارتمان نشینان جدا کردن باقیمانده های آشپزخانه - استخوان ها و گوشت های استفاده نشده، سس ها، سبزیجات، کیسه های چای، آسیاب و فیلتر قهوه، پوست موز و غیره است. - در یک سطل و سپس آنها را در حیاط خالی کنید - سطل های بازیافت زباله.
یکی دیگر از اهداف این قانون این است که 20 درصد مواد غذایی مصرف نشده و خوراکی را به افرادی که به آن نیاز دارند هدایت کند. از ژانویه، سوپرمارکت‌ها باید به جای ارسال مواد غذایی به محل‌های دفن زباله، مواد غذایی مازاد را به بانک‌های مواد غذایی اهدا کنند. همین امر در مورد بیمارستان ها، رستوران ها، مدارس و سایر مصرف کنندگان عمده مواد غذایی در سال 2024 اعمال خواهد شد.
این قانون دندان های خود را دارد و بار اجرا را بر دوش شهرها و شهرستان ها می گذارد و در صورت عدم رعایت جریمه های سنگین. با این حال، در حال حاضر، CalRecycle می گوید که بیشتر به آموزش حقوق علاقه مند است، که بزرگترین تغییر در زباله ها از زمان شروع بازیافت در ایالت در دهه 1980 است.
بازیافت مواد غذایی و زباله های حیاط چگونه به تغییرات آب و هوایی کمک می کند؟
دانشمندان آب و هوا می گویند سریع ترین راه برای تحریف منحنی گرمایش جهانی، کاهش گازهای گلخانه ای بسیار قدرتمند مانند متان است.
نیل ادگار، مدیر اجرایی ائتلاف کمپوست کالیفرنیا، یک گروه لابی برای بازیافت‌کنندگان مواد آلی و کمپوست‌کننده‌ها، گفت که کمپوست در مقایسه با محل‌های دفن زباله، حداقل متان را منتشر می‌کند - ۲۲ برابر کمتر. آقای ادگار می‌گوید: این فرآیند دی اکسید کربن تولید می‌کند (در کوتاه‌مدت نسبت به متان قوی‌تر و مضرتر است) و فواید زیادی دارد. کمپوست خاک را دوباره پر می کند، که باعث رشد گیاه می شود - که به نوبه خود CO2 را از هوا حذف می کند. و رطوبت را در خاک حفظ می کند، بنابراین نیاز کمتری به انرژی برای پمپاژ آب وجود دارد. در ایالت بسیار کشاورزی مانند کالیفرنیا، اینها امتیازات بزرگی هستند.
روش دیگر برای بازیافت زباله های آلی استفاده از بیوراکتورهای بی هوازی است که بیشتر به دلیل توانایی آنها در تجزیه لجن فاضلاب شناخته شده است. ارسال مواد غذایی و زباله از حیاط از طریق این فرآیند متان تولید می کند که سپس به سوخت زیستی یا برق تبدیل می شود.
پروفسور رایلز می گوید، محل های دفن زباله نیز می توانند متان را برای انرژی جذب کنند، "اما فوق العاده کارآمد نیست" و "انتشارهای غیرقابل کنترل" زیادی وجود دارد که منتشر می کنند. فرستادن مواد آلی به محل های دفن زباله منطقی نیست.
یکی از مشکلات ارسال مواد غذایی و زباله های محوطه به مراکز کمپوست سازی و هضم بی هوازی، مسافت زیادی است که گاهی کامیون های دیزلی برای حمل زباله از منازل و مشاغل باید طی کنند. کارشناسان می گویند که این یک استدلال برای مراکز بازیافت محلی و کامیون هایی است که سوخت پاک می سوزانند.
اجرای این قانون چقدر سخت خواهد بود؟
اینجاست که تجربه ورمونت آموزنده است. او در سال 2012 بازیافت ارگانیک جهانی را انجام داد، اما به تازگی فاز نهایی - اقامتگاه ها - را در سال 2020 اجرا کرده است. جاش کلی، رئیس مدیریت مواد در دپارتمان محیط زیست ورمونت، بازیافت ارگانیک را "تغییر جدی" در عادات مردم می نامد. یک شبه نمی ماند. او گفت: «این مثل قانون کمربند ایمنی است. ما می دانیم که همه مردم این کار را نمی کنند.
نکته مثبت این است که قانون بازیافت ارگانیک ورمونت کمک های غذایی را در سال های اولیه تقریباً سه برابر کرد و مراکز کمپوست سازی و بیوراکتورهای بی هوازی افزایش عمده ای در سال داشته اند. تعداد حامل های ضایعات غذایی تقریباً چهار برابر شده است. آقای کلی گفت که این قانون با هدف ایجاد زیرساخت‌ها و مشاغل سبز است و در حال حاضر این کار را انجام می‌دهد.
از سوی دیگر، شرکت‌های حمل زباله تمایلی به رعایت این موارد ندارند و الزام ارائه خدمات جمع‌آوری زباله‌های ارگانیک به تعویق افتاده و تغییر کرده است. اکنون نگرانی هایی در مورد نحوه نگهداری مواد غذایی بسته بندی شده به دلیل پلاستیک و فلز وجود دارد.
در کالیفرنیا، بخش جنوبی ایالت از بخش شمالی عقب است. به عنوان مثال، سانفرانسیسکو از سال 2009، مشاغل و ساکنان را ملزم کرده است که باقیمانده غذاها را در سطل های سبز بسیار سبز قرار دهند. در مقابل، نه لس آنجلس و نه سان دیگو کاملا آماده نیستند و ایالت به مراکز کمپوست و هضم بی هوازی بیشتری نیاز خواهد داشت.
پاسادنا، بخشی از شهرستان لس آنجلس، دو سال است که آماده می شود. او از زیرساخت های موجود استفاده خواهد کرد و تلاش خواهد کرد تا همه چیز را محلی نگه دارد.
ساکنان باید زباله های آشپزخانه خود را در یک بسته جمع آوری کرده و به سطل زباله خود در حیاط اضافه کنند. ضایعات غذایی به صورت دستی از زباله های حیاط محل دفن زباله محلی جدا شده و به بیوسسپانسیون مایع تبدیل می شود. این تعلیق به یک مرکز هضم بی هوازی موجود در یک کارخانه تصفیه فاضلاب شهرستان لس آنجلس تغذیه خواهد شد. گاز طبیعی تجدیدپذیر حاصل، تأسیسات گاز پسماند طبیعی و وسایل نقلیه شهری در پاسادنا را تأمین می کند. تانوس گوتیه، مدیر منابع، بازیافت و بازیافت در پاسادنا، می‌گوید این «سودآور» است.
آقای گوتیه گفت بزرگترین نتیجه گیری او از مطالعه در جاهای دیگر این بود که ساکنان با جداسازی ضایعات مواد غذایی به دلیل "عامل نامطلوب" - بو، آشفتگی و پتانسیل آفات - مخالفت خواهند کرد. به همین دلیل است که شهر می‌گوید ساکنان باید باقیمانده‌های آشپزخانه خود را در کیسه‌های پلاستیکی قرار دهند - کیسه‌های قابل استفاده مجدد که در دست دارند، مانند کیسه‌های محصولات - و همچنین طبق معمول به استفاده از زباله‌ها ادامه دهند. وی افزود: «ما در تلاشیم تا همه چیز را ساده کنیم.
اما اطمینان از اینکه مشاغل و ساختمان‌های آپارتمانی بزرگ‌تر شرایط را برآورده می‌کنند بسیار دشوارتر است، زیرا به جای شهر، توسط شرکت‌های خصوصی خدمات رسانی می‌شود. شرکت های حمل و نقل باید با مشتریان خود هماهنگی های لازم را انجام دهند، اما شهر باید از انطباق اطمینان حاصل کند و این به منابع بیشتری نیاز دارد.
علاوه بر این، حیاطی در نزدیکی پاسادنا برای تصفیه زباله های حیاط وجود ندارد. به مدت دو سال او را برای تهیه کمپوست به آکسنارد، در 75 مایلی دورتر فرستادند. آقای گوتیه گفت که هزینه های جمع آوری زباله، که یک دهه است افزایش نیافته است، باید افزایش یابد.
پروفسور رایلز گفت: "جوامع محلی ما برای شروع این کار به منابع بیشتری نیاز دارند." آنچه ما نمی‌خواهیم این است که اجرا شتابزده باشد، خوب انجام نشود یا ارتباطات بد باشد و به هر حال همه چیز به محل دفن زباله ختم شود.»
[ad_2]