اگرچه آلمان به مدت 16 سال توسط آنگلا مرکل رهبری می شد، اما واقعیت برای زنان در آلمان به طرز قابل توجهی غیر مترقی است. زنان تنها 35 درصد از کرسی های پارلمان را در اختیار دارند، در حالی که تنها سه استان از 16 استان آلمان توسط زنان اداره می شوند. در بخش شرکتی آلمان، مردان با بیش از 600 مدیر اجرایی مرد تسلط دارند تا تنها 93 زن در هیئت مدیره شرکت‌هایی که شاخص‌های اصلی بازار سهام آلمان را تشکیل می‌دهند، کار می‌کنند.
اما زمانی که کابینه جدید در آلمان روی کار آمد، بزرگترین میراث صدراعظم سابق ممکن است پیروی از مسیر زنانی باشد که دنبال می کنند. اولاف شولز، صدراعظم جدید، هشت زن را به کابینه خود منصوب کرده است، از جمله در پست های کلیدی در امور خارجی، امنیت و دفاع در اقتصاد قدرتمند اروپا. این باعث می شود که تعادل جنسیتی در کابینه او دقیقاً 50-50 باشد که نماینده جامعه ای است که آلمانی ها در آن زندگی می کنند.
این قطعاً یک نشانه قوی در سطح نمادین است. آنت هنینگر، استاد سیاست و روابط جنسیتی در دانشگاه فیلیپس در ماربورگ، می گوید: «در دوران خانم مرکل، زنان در رهبری سیاسی بیشتر و بیشتر ظاهر می شوند، حتی در احزاب جناح راست. اکنون به نظر می رسد که کلیشه های جنسیتی واقعاً شروع به تغییر کرده اند.
چرا این را نوشتیم
برچسب ها، چه خوب و چه بد، اغلب معنی کمی دارند. به همین دلیل است که امتناع آنگلا مرکل از اینکه خود را فمینیست بخواند مانع از رسیدن زنان به قدرت در آلمان امروزی نشد.
برلین
آنگلا مرکل، صدراعظم سابق آلمان، از اینکه خود را فمینیست خطاب کند، خودداری کرده است. اما پس از بازنشستگی سال گذشته پس از 16 سال قدرت، اکنون مشخص شده است که قوی ترین میراث او ممکن است مسیری باشد که برای زنان دیگر هموار کرده است.
صدراعظم اولاف شولتز هشت زن را به کابینه خود منصوب کرده است، از جمله پست های کلیدی در امور خارجی، امنیت و دفاع در اقتصاد قدرتمند اروپا. این باعث می شود تعادل بین جنس در دفتر او دقیقا 50-50 باشد.
ما متقاعد شده‌ایم که این کار درستی است... جامعه‌ای که در آن زندگی می‌کنیم، که در آن مردان و زنان نیمی از جمعیت را تشکیل می‌دهند و در آن داشتن نیمی از قدرت برای زنان باید طبیعی باشد.» آقای شولز در یک کنفرانس مطبوعاتی ماه گذشته هنگام اعلام انتخابات گفت.
چرا این را نوشتیم
برچسب ها، چه خوب و چه بد، اغلب معنی کمی دارند. به همین دلیل است که امتناع آنگلا مرکل از اینکه خود را فمینیست بخواند مانع از رسیدن زنان به قدرت در آلمان امروزی نشد.
کارهای زیادی باید انجام شود، مانند کاهش شکاف دستمزد جنسیتی، اعطای مرخصی پدری و تشویق بیشتر زنان در مناطق STEM. اما بسیاری از کارشناسان برابری جنسیتی در کابینه را اولین گام مهم در جهت پیشرفت آلمان می دانند که از بسیاری از شاخص های سنتی عقب مانده است.
این قطعاً یک نشانه قوی در سطح نمادین است. آنت هنینگر، استاد سیاست و روابط جنسیتی در دانشگاه فیلیپس در ماربورگ، می‌گوید: «حتی در دوران خانم مرکل، زنان در رهبری سیاسی بیشتر و بیشتر ظاهر می‌شوند، حتی در احزاب جناح راست». اکنون به نظر می رسد که کلیشه های جنسیتی واقعاً شروع به تغییر کرده اند.
در حال افزایش است
خانم مرکل مدت‌هاست که یک رهبر زن نادر در حزب محافظه‌کار دموکرات مسیحی (CDU) بوده است. و در حالی که ارتقاء او به صدراعظم آلمان در سراسر جهان مورد ستایش قرار گرفته است - در دوران ریاست جمهوری دونالد ترامپ او اغلب به عنوان آخرین مدافع دموکراسی لیبرال خوانده می شد - زنان در خانه تحت حکومت او موفقیت محدودی داشتند.
خانم مرکل اولین و دومین وزیر دفاع زن آلمان، اورسولا فون در لاین و آنگرت کرامپ-کارن باوئر را به عنوان صدراعظم منصوب کرد. اما خانم کرامپ-کارن باوئر برای تحکیم قدرت در حزب سیاسی خود تلاش کرد و بعداً از زندگی سیاسی کنار رفت. تبلیغ تحریک آمیز آنالنا بوربوک به عنوان نامزد حزب سبز برای صدراعظم تنها هفته ها به طول انجامید و او به شدت مورد حمله آنلاین و رسانه ها قرار گرفت. به گفته کارشناسان، این درمان ریشه در تعصب جنسیتی دارد.
خود خانم مرکل هرگز موضع محکمی در مورد حقوق زنان اعلام نکرده است، شاید به این دلیل که در دنیای سیاسی تحت سلطه مردان نتوانسته باشد. او به نفع حضور زنان بیشتر در هیئت مدیره شرکت های آلمانی صحبت کرد، اما باید در CDU مراقب بود.
اورسولا مونک، دانشمند علوم سیاسی و مدیر فعلی اتاق فکر مستقل آکادمی آموزش سیاسی باواریا، می‌گوید: «او قطعاً به اندازه کافی زن‌ستیز را در زمان خود تجربه کرد - در دهه 1990، CDU مملو از مردان وحشتناک بود.
او گفت: «توانمندسازی زنان هرگز کاری نبوده است که مرکل آشکارا انجام داده باشد. او این کارت را عمدا بازی نکرده است، زیرا می‌داند که با این کارت فقط می‌توانید کسانی را برنده شوید که قبلاً در کنار شما هستند.
در برلین در سال 2017، وقتی از خانم مرکل پرسیده شد که آیا او یک فمینیست است یا خیر، او با پاسخی بی ادعا پاسخ داد: "راستش، تاریخ فمینیسم چیزی است که من با آن مشترک هستم، اما تفاوت هایی نیز دارم، و من با عنوانی تزئین می کنم که نمی دانم. ندارم
در واقع، واقعیت برای زنان در آلمان به طور قابل توجهی غیر مترقی است. زنان تنها 35 درصد از کرسی های پارلمان را در اختیار دارند، در حالی که تنها سه استان از 16 استان آلمان توسط زنان اداره می شوند. به گفته بنیاد آل برایت، در بخش شرکتی آلمان، مردان تسلط دارند، با بیش از 600 مدیر اجرایی مرد و تنها 93 زن در هیئت مدیره شرکت هایی که شاخص های عمده بازار سهام آلمان را تشکیل می دهند.
زنان به طور متوسط 80 درصد از آنچه مردان در آلمان انجام می دهند درآمد دارند، که یکی از بزرگترین شکاف های حقوقی جنسیتی در میان کشورهای عضو اتحادیه اروپا است. قانون مجازات آلمان همچنین سقط جنین را - هم برای زن متقاضی و هم برای پزشک که این عمل را انجام می دهد - از نظر فنی با جریمه یا حبس مجازات می کند. در بخش دیگری تبلیغات سقط جنین ممنوع است.
دکتر هنینگر می‌گوید مادران شاغل نیز به دسترسی آسان‌تر به مراقبت از کودک نیاز دارند و درآمد باید در مشاغل تحت سلطه زنان مانند پرستاری افزایش یابد. پناهگاه های زنان نیز به منابع بیشتری نیاز دارند.
تغییر نظر
به عبارت دیگر، کارهای زیادی برای انجام دادن وجود دارد. با این حال، امید زیادی وجود دارد که اولین کابینه آلمان برای برابری جنسیتی فصل جدیدی را رقم بزند.
همانطور که صدراعظم شولز گفت برای شروع، "امنیت در دست زنان قدرتمند این دولت خواهد بود."
اعضای کابینه ای که مسئولیت امنیت را بر عهده دارند، قبلاً خط مشی محکم تری نسبت به پیشینیان خود کشیده اند. وزیر خارجه بوربوک از آلمان می خواهد که موضعی قاطع در مقابله با جاه طلبی های منطقه ای و جهانی روسیه اتخاذ کند. نانسی فایزر، وزیر کشور آلمان، قول داده است که با افراط گرایی راست افراطی و تهدیدهای لیبرال دموکراسی در آلمان مبارزه کند. کریستین لامبرشت، که بر دفاع نظارت خواهد کرد، قول داده است که بودجه ارتش آلمان را که سال‌هاست با کمبود بودجه مواجه شده است، تامین کند.
شنیده ها حاکی از آن است که در نهایت به ترویج سیاست هایی که به نفع زنان است توجه می شود. دستور کار 2030، بسته ای از اهداف توسعه پایدار که شامل برابری جنسیتی است، شامل گام های مهمی مانند کاهش شکاف دستمزد جنسیتی، تشویق دختران بیشتر برای ورود به حوزه های STEM و افزایش تعداد زنان در هیئت های نظارت شرکت به 30 درصد است.
الکه فرنر، رئیس سازمان ملل متحد برای زنان در آلمان گفت: «ما از همه بخش‌ها انتظار داریم که مسئولیت را بر عهده بگیرند و به طور فعال استراتژی دولت برای برابری را توسعه دهند.
امروزه، زنان دارای فرزندان خردسال اکنون در مناصب ارشد دولتی هستند، که تغییری بزرگ نسبت به زمانی است که مردم در مورد ترتیبات مراقبت از کودکان وزیر دفاع سابق و رئیس فعلی اتحادیه اروپا، فون در لاین گمانه زنی می کردند. دکتر هنینگر می‌گوید: «او هفت فرزند دارد.» اکنون این سؤال که «آیا واقعاً می‌تواند این کار را انجام دهد؟» دیگر پرسیده نمی‌شود.
«زنان در آلمان در سال‌های اخیر قوی‌تر شده‌اند. یوتا آلمندینگر، کارشناس نابرابری جنسیتی و رئیس مرکز علوم اجتماعی WZB برلین، می گوید: آنها در همه بخش ها و گروه های سنی سازماندهی شده اند و صدای خود را یافته اند. "من فکر می کنم اولاف شولز واقعا چاره ای نداشت.
خانم فرنر از سازمان زنان سازمان ملل در آلمان گفت که خانم مرکل به عنوان اولین زنی که در راس دولت قرار گرفت، استانداردی را تعیین کرد که اکنون آلمان باید بر اساس آن بسازد. اکنون بحث تغییر شرایط اساسی است تا مشارکت برابر زنان در همه عرصه ها امکان پذیر شود».
[ad_2]
مقالات مشابه
- در جستجوی یک ایالات متحده واقعی
- بازگشت به زندگی: بازمانده پیوند ریه COVID-19 داستان خود را می گوید 8880110000110888 توسط کریستین هرمان میرا رامیرز کابوس ها را به یاد می آورد. در طول شش هفته حمایت از زندگی در بیمارستان نورث وسترن مموریال در شیکاگو، رامیرز گفت، او کابوس های وحشتناکی داشت که نمی توانست از واقعیت متمایز شود. او گفت: «بیشتر آن ها شامل غرق شدن من می شوند.» "من این را به من نسبت می دهم که قادر به نفس کشیدن نیستم، و تلاش برای نفس کشیدن." در ۵ ژوئن رامیرز ۲۸ ساله به اولین بیمار شناخته شده COVID-19 در آمریکا تبدیل شد که تحت پیوند دو ریه قرار گرفت. او به اندازه کافی قوی در حال حاضر برای شروع به اشتراک گذاری داستان از مصیبت خود را. قرار گرفتن در معرض مرموز رامیرز پیش از همه گیر به عنوان پارا حقوقی برای یک شرکت حقوقی مهاجرت در شیکاگو کار می کرد. او از راه رفتن سگ هایش و دویدن مسابقه های ۵کی لذت می برد. رامیرز از اواسط ماه مارس از خانه مشغول به کار بود و به سختی از خانه خارج می شد، بنابراین نمی بیند که چگونه با ویروس کرونا قرارداد دارد. در اواخر آوریل، او شروع به تجربه اسپاسم مزمن، اسهال، از دست دادن طعم و بویایی، و تب اندک کرد. رامیرز گفت: خیلی احساس خستگی می کردم. "من قادر به راه رفتن مسافت های طولانی بدون سقوط بیش از. و آن موقع بود که تصمیم گرفتم به اورژانس بروم.» از ER تا یک هواکش کارکنان در نورث وسترن حیاتی او را بررسی کردند و متوجه شدند که سطح اکسیژن او بسیار پایین است. به او ۱۰ دقیقه فرصت داده شد تا وضعیتش را از راه تلفن به مادرش در کارولینای شمالی توضیح دهد و او را برای تصمیم گیری های پزشکی از طرف او منصوب کند. رامیرز می دانست که قرار است روی هواکش قرار گیرد، اما دقیقاً نفهمید که این به چه معناست. "به زبان اسپانیایی، کلمه "هواکش" _ ونتیلادور _ 'فن است،' بنابراین من فکر کردم، "اوه، آنها فقط می خواهند به منفجر کردن برخی از هوا به من و من خوب خواهد شد. شايد يه اقامت سه روزه داشته باشي و بعدش من ميرم بيرون بنابراین من خیلی نگران نبودم.» در واقع، او شش هفته آینده را به شدت بر روی آن هواکش آرام بخش و یک ماشین دیگر _ شناخته شده به عنوان ECMO، و یا اکسیژن غشای خارج از بدن _ پمپاژ و اکسیژن خون خود را در خارج از بدن خود را صرف. یک نظریه در مورد اینکه چرا رامیرز اینقدر بیمار شد این است که او یک وضعیت عصبی دارد که با استروئیدها درمان می شود، داروهایی که می توانند سیستم ایمنی بدن را سرکوب کنند. تا اوایل ژوئن رامیرز در معرض خطر کاهش بیشتر قرار داشت. او شروع به نشان دادن نشانه هایی کرد که کلیه ها و کبدش شروع به شکست می کردند، بدون هیچ بهبودی در عملکرد ریه اش. به خانواده اش گفته شد که ممکن است در طول شب موفق نشده باشد، بنابراین مادر و خواهرانش اولین پرواز از کارولینای شمالی به شیکاگو را برای خداحافظی گرفتار کردند. وقتی رسیدند پزشکان به مادر رامیرز، نوهمی رومرو گفتند که آخرین چیزی که می توانند امتحان کنند وجود دارد. به گفته آنها رامیرز نامزد پیوند دو ریه بود، اگرچه این عمل هرگز بر روی یک بیمار COVID در آمریکا انجام نشده بود. مادرش موافقت کرد و در عرض ۴۸ ساعت پس از فهرست شدن برای پیوند، یک اهدا کننده پیدا شد و روش موفق در ۵ ژوئن انجام شد. رومرو در یک کنفرانس خبری اخیر که توسط نورث وسترن مموریال برگزار شد، به زبان اسپانیایی به اشتراک گذاشت که هیچ کلمه ای برای توصیف درد نبودن در کنار دخترش در حالی که برای زندگی اش دست به گریبان بود، وجود ندارد. اون خدا رو شکر کرد که همه چي خوب پيش رفت و بهش اين قدرت رو داد که از پسش بر اومده من فقط احساس سبزيجات ميکردم دکتر آنکیت بهارات، رئیس جراحی قفسه سینه پزشکی نورث وسترن، این عمل ۱۰ ساعته را انجام داد. بهارات در مصاحبه ای در ماه ژوئن گفت: «بیشتر بیماران کاملاً بیمار هستند که به پیوند ریه (a) می رویم.» ولي اون خيلي مريض بود در واقع می توانم بدون تردید بگویم، بیمارترین بیمار که تا به حال پیوند داده ام.» بهارات گفت: بیشتر بیماران COVID-19 به دلیل سن و دیگر شرایط بهداشتی که احتمال موفقیت را کاهش می دهد، کاندیدای پیوند نخواهند بود. و تحقیقات اولیه نشان می دهد که تا نیمی از بیماران COVID بر روی هواکش ها از این بیماری جان سالم به در می برند و به احتمال زیاد به خود بهبود می یابند. اما برای برخی، مانند رامیرز، بهارات گفت، پیوند می تواند گزینه نجات غریق آخرین چاره باشد. هنگامی که رامیرز پس از عمل از خواب بیدار شد، آشفته شد، به سختی می توانست بدنش را جابه جا کند و نمی توانست صحبت کند. "من فقط احساس سبزی می کردم. خسته کننده بود، اما در آن زمان توانایی شناختی پردازش آنچه در جریان بود را نداشتم.»...
- آسیایی, سهام, اسلاید زیر دیوار St فروش در ویروس ترس
- شرکت صادرات و واردات کالاهای مختلف از جمله کاشی و سرامیک و ارائه دهنده خدمات ترانزیت و بارگیری دریایی و ریلی و ترخیص کالا برای کشورهای مختلف از جمله روسیه و کشورهای حوزه cis و سایر نقاط جهان - بازرگانی علی قانعی
- کروات رای در مجلس نژاد به عنوان ویروس خوشه
- نه راه برای رشد اسباب بازی خود بدون سوزاندن روغن نیمهشب
- پنس بایدن به آمار پنسیلوانیا کمپین بلیزرز در همان روز
- نیویورک استارباکس ممکن است اولین جایی باشد که متحد شود
- راهکارهای موثر در دانلود مقالات علمی
- British woman in Malaysia court for trial in husband’s death