مذاکرات بشردوستانه در نروژ: مشروعیت طالبان؟
اسلو، نروژ
در بحبوحه وخامت اوضاع بشردوستانه در افغانستان، هیئتی از طالبان به رهبری امیرخان متکی سرپرست وزارت امور خارجه، روز یکشنبه گفتگوهای سه روزه خود را در اسلو با مقامات غربی و نمایندگان جامعه مدنی افغانستان آغاز کرد.
این جلسات پشت درهای بسته در هتلی در کوه های پوشیده از برف بالای پایتخت نروژ برگزار شد و برای اولین بار از زمان به قدرت رسیدن طالبان در ماه اوت، نمایندگان آنها جلسات رسمی در اروپا برگزار کردند.
با این حال، این مذاکرات بی‌توجه نماند و دوباره بحث بر سر مشروعیت بخشیدن به دولت طالبان را برانگیخت، به ویژه پس از آن که در نروژ، عضو ناتو که از سال 2001 تا زمانی که طالبان در تابستان گذشته قدرت را در دست گرفت، در افغانستان حضور داشت.
شفیع اعظم، نماینده طالبان در پایان روز اول گفت‌وگوها به آسوشیتدپرس گفت که دیدار با مقامات غربی "گامی در جهت مشروعیت بخشیدن به دولت افغانستان است" و افزود که "این نوع دعوت و ارتباط کمک خواهد کرد. جامعه اروپایی، (ایالات متحده یا بسیاری از کشورهای دیگر، تصویر نادرست حکومت افغانستان را پاک کنند."
این در تضاد با اظهارات قبلی آنیکن هویتفلد، وزیر امور خارجه نروژ است که تاکید کرده بود این گفتگوها "مشروعیت یا به رسمیت شناختن طالبان نیست".
روز یکشنبه، 200 معترض در میدان یخی مقابل وزارت امور خارجه نروژ در اسلو تجمع کردند تا دیدار با طالبان را محکوم کنند، زیرا هیچ دولت خارجی به رسمیت شناخته نشده است.
احمد یاسر، یک افغان نروژی که حدود دو دهه است در نروژ زندگی می کند، گفت: «طالبان تغییر نکرده است، همانطور که برخی از جامعه بین المللی دوست دارند بگویند. آنها به همان اندازه وحشی هستند که در سال 2001 و قبل از آن بودند.
رهبران طالبان روز یکشنبه با برخی از فعالان حقوق بشر و زنان دیدار کردند، اما هیچ اطلاعات رسمی در مورد این مذاکرات وجود نداشت.
از روز دوشنبه، مقامات طالبان با هیأت‌های غربی دیدار خواهند کرد و مطمئناً بر تقاضای خود مبنی بر آزادی نزدیک به 10 میلیارد دلار مسدود شده توسط ایالات متحده و سایر کشورهای غربی در شرایطی که افغانستان با وضعیت انسانی ناپایدار مواجه است، پافشاری خواهند کرد.
شفیله اعظم گفت: "ما از آنها می خواهیم که دارایی های افغانستان را آزاد کنند و افغان های عادی را به خاطر گفتمان سیاسی مجازات نکنند." «به دلیل قحطی، به دلیل زمستان مرگبار، فکر می کنم زمان آن فرا رسیده است که جامعه جهانی از افغان ها حمایت کند، نه اینکه آنها را به خاطر اختلافات سیاسی شان مجازات کند.
سازمان ملل متحد توانسته است مقداری نقدینگی فراهم کند و به دولت طالبان اجازه دهد تا هزینه واردات از جمله برق را بپردازد. اما سازمان ملل متحد هشدار داده است که حدود یک میلیون کودک افغان در معرض خطر گرسنگی قرار دارند و بیشتر جمعیت 38 میلیونی این کشور زیر خط فقر زندگی می کنند.
در مواجهه با تقاضای طالبان برای کمک مالی، قدرت های غربی احتمالاً حقوق زنان و دختران در افغانستان را در رأس برنامه های خود قرار می دهند، همراه با درخواست مکرر غرب از دولت طالبان برای تقسیم قدرت با گروه های اقلیت قومی و مذهبی افغانستان.
پس از به قدرت رسیدن در اواسط ماه اوت، طالبان محدودیت های گسترده ای را اعمال کردند که بسیاری از آنها بر زنان اعمال می شد. زنان از کار خارج از بهداشت و آموزش منع می شوند، دسترسی آنها به تحصیل پس از کلاس ششم محدود می شود و به آنها حکم به حجاب داده می شود. با این حال، طالبان از تحمیل برقع، که زمانی که قبلاً در دهه 1990 بر افغانستان حکومت می کردند، اجباری بود، دست کشیدند.
طالبان به طور فزاینده ای گروه های تحت محاصره حقوق بشر در افغانستان و همچنین روزنامه نگاران را هدف قرار می دهند و خدمه تلویزیونی را که تظاهرات را پوشش می دهند، بازداشت و گاهی کتک می زنند.
یک هیأت ایالات متحده به رهبری تام وست، نماینده ویژه برای افغانستان، قصد دارد در مورد "ساختن یک نظام سیاسی نماینده" گفتگو کند. پاسخ به بحران های انسانی و اقتصادی فوری؛ نگرانی های امنیتی و مبارزه با تروریسم؛ در بیانیه ای که توسط وزارت امور خارجه آمریکا منتشر شد، آمده است: حقوق بشر، به ویژه آموزش برای دختران و زنان.
کشور اسکاندیناوی که محل برگزاری جایزه صلح نوبل است، با دیپلماسی غریبه نیست. او در تلاش‌های صلح در تعدادی از کشورها از جمله موزامبیک، افغانستان، ونزوئلا، کلمبیا، فیلیپین، اسرائیل و سرزمین‌های فلسطینی، سوریه، میانمار، سومالی، سریلانکا و سودان جنوبی مشارکت داشته است.
[ad_2]