سیرا بورایت گفت: به پولمن خوش آمدید. این شهر که یک رهبر در همسایگی است، یک محرک اصلی برای احیای یکی از معروف ترین شهرهای برنامه ریزی شده در آمریکا - بخشی از شیکاگوی جنوبی، به نام جورج پولمن، بزرگراه آهن، است.
خانم بورایت، معاون وقت املاک و مستغلات و مشارکت در طرح‌های همسایگی شیکاگو (CNI)، نشانه‌هایی از تولد دوباره به من نشان داد.
چرا این را نوشتیم
در حالی که در سفری گزارشی در سال جاری، نویسنده ارشد اقتصاد ما از محله‌ای در شیکاگو بازدید کرد که شاهدی بر تاب‌آوری در میان فراز و نشیب‌های اقتصادی بود. آنچه او پیدا کرد حاوی درس های بزرگ تری است.
او به Walmart اشاره کرد که تقریباً یک دهه پیش فروشگاه را راه‌اندازی کرد، در حالی که هیچ فروشگاه زنجیره‌ای دیگر درگیر نبود. سپس کارخانه متد که محصولات پاک کننده سازگار با محیط زیست تولید می کند. به علاوه گاتهام گرینز، یک مزرعه شهری واقع در بالای کارخانه.
از بسیاری جهات، خانم باوریت و CNI مخالف آقای پولمن هستند. در حالی که او از بالا به پایین بود، کار آنها از پایین به بالا است. جایی که او دیدگاه خود را از یک جامعه برنامه ریزی شده تحمیل کرد، آنها گوش دادند. اما اهداف کلیدی ساکنان از بسیاری جهات منعکس کننده اهداف آقای پولمن است: سرمایه گذاری در مشاغل، مغازه ها، مسکن، فرصت های اوقات فراغت.
پس از تعیین اولویت ها، خانم باوریت در پیگیری این چشم انداز مصمم بود. او گفت: "ما می دانیم که زمان زیادی طول خواهد کشید." اما «جامعه‌های ما مشکلاتی نیستند که باید حل شوند. آنها جوامعی هستند که شایسته سرمایه گذاری هستند."
شیکاگو
سیرا بورایت گفت: به پولمن خوش آمدید. این شهر که یک رهبر در همسایگی است، یک محرک اصلی برای احیای یکی از معروف ترین شهرهای برنامه ریزی شده در آمریکا - بخشی از شیکاگوی جنوبی، به نام جورج پولمن، بزرگراه آهن، است.
در دهه 1980 رنگ های غالب در این قسمت از شهر خاکستری و قهوه ای بود. کارخانه‌های فولاد متروکه و سایر کارخانه‌ها در کنار بزرگراه دان رایان قرار داشتند، پیمان‌های زنگ‌زده برای تولید آمریکایی که به نظر می‌رسید دیگر قادر به رقابت نبودند.
اما وقتی این روز تابستانی را دیدم، تقریباً هر چیزی که می‌توانستم ببینم از طبقه یازدهم ساختمان USBank که مشرف به کارخانه فولاد سابق رایرسون است، سبز بود. فضای چمنزارها و درختان رقیب سرسبزترین حومه شهر بود. و خانم بورایت، معاون وقت املاک و مستغلات و مشارکت در طرح‌های همسایگی شیکاگو (CNI)، نشانه‌های بیشتری از تولد دوباره به من نشان داد.
چرا این را نوشتیم
در حالی که در سفری گزارشی در سال جاری، نویسنده ارشد اقتصاد ما از محله‌ای در شیکاگو بازدید کرد که شاهدی بر تاب‌آوری در میان فراز و نشیب‌های اقتصادی بود. آنچه او پیدا کرد حاوی درس های بزرگ تری است.
او به Walmart اشاره کرد که تقریباً یک دهه پیش فروشگاهی را راه اندازی کرد. کارخانه متد که صابون های اکولوژیکی و سایر محصولات پاک کننده تولید می کند. و گلخانه های مزرعه شهر گاتهام گرینز، واقع در بالای کارخانه.
او پرسید: "ساختمان سفید بزرگ با نوار آبی را می بینی؟" "این آمازون است." پولمن اولین مرکز عملکرد این شرکت در شیکاگو است. (از آن زمان، خانم بورایت به CRG ملحق شد، یک شرکت ملی املاک و مستغلات که در فعالیت های توسعه مشابه در مقیاس بزرگتر مشغول به فعالیت است.)
پولمن هنوز با چالش هایی روبروست. اما پیشرفت آن می تواند به سایر محله هایی که برای ثبات تلاش می کنند امیدوار کند. و به تعبیری گذشته او مقدمه است. برخی از اولویت های قدیمی دوباره ظاهر شده اند.
ایده آل برای پیشرفت
در سال 1880، جورج پولمن، شرکت خودروسازی قصر پولمن. سفر با قطارهای پیشرفته را به طبقه متوسط بیاورد، برای بهبود زندگی کارگران خود تلاش کند. او یک کارخانه جدید و یک شهر همسایه ساخت که کارگران را در خانه‌های آجری زیبا با امکانات مدرن، از جمله لوله‌کشی داخلی، گرمایش گاز و محوطه‌سازی، اسکان می‌دهد. جامعه دارای مغازه ها، پارک ها، زمین های ورزشی بود. حتی کارخانه از نظر معماری متمایز بود. ایده او این بود که کارگرانی که در یک محیط زیبا زندگی می کنند شادتر و بهره ورتر خواهند بود.
اما کارگران از قوانین و انتظارات او از دوران ویکتوریا آزرده شدند. و هنگامی که وحشت سال 1893 منجر به یک افسردگی کوتاه اما شدید شد، پولمن حقوق کارمندان را کاهش داد، اما نه اجاره هایی را که از آنها دریافت کرد. این منجر به یک اعتصاب وحشی شد که به زودی بسیاری از کارگران راه آهن دیگر در ایالات متحده به آن پیوستند. این اعتصاب دو ماه بعد توسط رئیس جمهور گروور کلیولند لغو شد و او نیروهایی را برای جابجایی مجدد قطارها فرستاد.
پولمن در اعتصاب پیروز شد، اما بهشت کارگران او هرگز بهبود نیافت. محله پولمن در طی 120 سال بعد دستخوش یک سری تغییرات شد: رکود بزرگ، صنعتی زدایی، فرار سفیدها، سلب مالکیت، یک آتش افروز بیمار روانی، و یک طرح شهری که خواستار تخریب بیشتر محله بود.
شروع با سرمایه گذاری - برای همه
تام مک ماهون، کاپیتان بازنشسته پلیس و ساکن قدیمی و فعال عمومی، گفت: ضربات زیادی به پولمن وارد شده است و ما مدام از رختخواب بلند می شویم. "من فکر می کنم این پایداری است."
بسیاری از مناطق برای رسیدن به این هدف تلاش می کنند.
موسسه زمین شهری شیکاگو در گزارشی که در ماه جولای منتشر شد، گفت: اگر شیکاگو واقعاً پایدار است، همه محله‌ها باید آن را به اشتراک بگذارند - حتی محله‌های کم درآمد. و عنصر کلیدی برای تحقق آن؟
خانم باوریت با تکرار این گزارش گفت: «سرمایه گذاری».
او به من نشان داد که چقدر مصمم است که فرمان لکسوس خود را برای رانندگی به مرکز خرده فروشی 111 خیابان گیت‌وی برود. این یک ساختمان 10000 فوت مربعی است که مرکز اداری Blue Cross Blue Shield، رستوران Pot Belly و اتاق غذاخوری را در خود جای داده است.
توسعه 4 ساله اندک است. اما خانم بورایت در مورد چگونگی تعیین موفقیت توسط نیات صحبت می کند. او گفت که با ارائه مشاغل به ساکنان، شروع به معکوس کردن روند قرن گذشته می کند. "افرادی که اولین کسانی هستند که عدم سرمایه گذاری را تجربه کرده اند، اولین کسانی هستند که از سرمایه گذاری مجدد سود می برند.
در مجموع، در یک دهه گذشته حدود 450 میلیون دلار سرمایه گذاری دولتی و خصوصی به این محله وارد شده است. دیوید دوگ، رئیس CNI، در مصاحبه ای در این هفته، با اشاره به افزایش اشتغال و کاهش جرم و جنایت گفت: "برخی از شاخص های اجتماعی گسترده تر در حال بهبود هستند." اما ما از مشکلات ادراک رنج می بریم. مردم هنوز هم شیکاگوی جنوبی را به عنوان یک زمین بایر صنعتی می بینند.
برای شرکت هایی که قصد دارند در اینجا ریشه دوانند، همه چیز طبق برنامه پیش نمی رود.
اشلی واکر، مدیر منطقه در لکسینگتون بتی، یک رستوران محلی باربیکیو، گفت: «ماه اولی که پارک را ترک کردیم. اما وقتی همه‌گیری شیوع پیدا کرد، کسب‌وکار سقوط کرد و به طور کامل بهبود نیافت.
اما سرمایه گذاری احساس امنیت ایجاد کرد. یکی از نگهبانان بنای یادبود ملی پولمن که اخیراً رونمایی شده است، گفت: "این امن است." رنجرز در این محله زندگی می‌کنند، هرچند مجبور نیستند.» انتظار می‌رود این بنای یادبود که آخر هفته روز کارگر را رونمایی کرد، سالانه 300000 بازدیدکننده را به این منطقه جذب کند. رستوران فست فود کالور در نوامبر راه اندازی شد، اولین رستوران مستقل در جامعه در بیش از 30 سال.
چشم انداز فراگیر، از محل کار گرفته تا سالن های ورزشی
از بسیاری جهات، خانم باوریت و CNI مخالف آقای پولمن هستند. در حالی که او از بالا به پایین بود، کار آنها از پایین به بالا است. آنجا که دید خود را تحمیل می کرد، گوش می کردند.
او گفت: «ما یک طرح جامع نداشتیم. در عوض، آنها 80 جلسه جامع جامعه برگزار کردند تا بفهمند ساکنان به دنبال چه هستند. او افزود: "ما می خواستیم مطمئن شویم که به جای برنامه ریزی برای ساکنان، با ساکنان برنامه ریزی می کنیم." پس از تعیین اولویت ها، خانم باوریت در پیگیری این چشم انداز مصمم بود. او گفت: من در چهارم جولای به دنیا آمدم. "من یک ترقه هستم!"
اولویت های ساکنین چندان دور از آقای پولمن نبود. ابتدا باید خرده‌فروشی‌ها، به‌ویژه یک خواربارفروشی، می‌آوردند، زیرا تا به حال هیچ فروشگاهی در محله وجود نداشت. خانم باوریت گفت: «ما تقریباً با هر خواربارفروشی که می‌توانید تصور کنید ارتباط برقرار کرده‌ایم. در نهایت، والمارت موافقت کرد که یک فروشگاه در این محله باز کند، که یک سوم منطقه آن به خواربارفروشی‌ها اختصاص داده شده بود، و قول داد که اولویت را به استخدام ساکنان پولمن بدهد.
کار در اولویت دوم ساکنان بود. و بعد از والمارت، استخدام خرده فروشان بیشتری در منطقه آسانتر شد.
اولویت سوم ساکنان تفریح بود. جامعه یک مرکز سرپوشیده را انتخاب کرده است که در آن کودکان همسایه می توانند بسکتبال یا فوتبال بازی کنند یا زیر نظر بزرگسالان به قفس های پنبه ای ضربه بزنند. خانم بورایت در حال تماشای تمرین تیم بسکتبال باشگاه بولداگز در مرکز اجتماعی گفت: "این مرا هیجان زده می کند." آنها می توانند در تمام طول سال بازی کنند و ایمن هستند."
چالش مسکن
آخرین موضوع جامعه - مسکن ارزان قیمت - پیچیده تر است. آقای پولمن شهر خود را طوری طراحی کرد که سرپرستان و پردرآمدترین کارگران بتوانند در جنوب کارخانه زندگی کنند. آنها بهترین خانه ها را داشتند. کارگران فقیرتر در شمال زندگی می کردند، با امکانات بسیار کمتر. همانطور که نیروهای زوال اقتصادی شروع به ظهور کردند، پولمن جنوبی همیشه دوستداران تاریخ، معماران و سایر گروه های بیرونی داشت که با ساکنان برای حفظ محله کار می کردند. تنوع قومی و نژادی آن باقی است. در مقابل، پولمن شمالی قربانی فرار سفیدپوستان و فقر شد.
سوزان هیرش، استاد افتخاری تاریخ در دانشگاه لویولا، می‌گوید: «همه ما که خارجی بودیم - و این شامل من هم می‌شود... اگر مردم محلی بدون هیچ گونه حمایت مالی خیلی سخت کار نمی‌کردند، هیچ کاری نمی‌توانستیم انجام دهیم. و نویسنده کتاب سال 2003 "پس از اعتصاب: یک قرن مبارزه کارگری در پولمن".
علیرغم کمبود بودجه، فعالان محلی مانند لین هیوز برای به رسمیت شناختن موزه ملی فیلیپ راندولف پولمن پورتر در سال 1995 برای نورث پولمن کار کردند. این چروک دیگری در میراث پولمن و درسی است که چگونه حتی بهترین برنامه های آماده شده می توانند به نتایج شگفت انگیزی منجر شوند.
آقای پولمن اصرار داشت که باربرهای قطارهایش حداقل تا حدی سیاه پوست باشند، زیرا می‌خواست مانع از پیوستن آنها به کارگران سفیدپوست راه آهن در یک تلاش اتحادیه شود. با این حال، باربران پولمن برای آخرین خنده می خندند، و اولین اتحادیه سیاه پوستان کشور را برای برنده شدن در یک معامله جمعی چند سال قبل از سازماندهی کارگران سفیدپوست پولمن سازماندهی می کنند.
پرده های پولمن جوانه طبقه متوسط آفریقایی-آمریکایی بود که در دهه های آخر صنعتی زدایی و سپس موج رکود بزرگ به شدت مورد آزمایش قرار گرفت. تنها اکنون است که CNI شروع به پیشرفت در پولمن شمالی کرده است و سهام مسکن را بلوک به بلوک خریداری و بازسازی کرده و سپس آن را برای فروش قرار داده است.
بسیاری از جوامع در آمریکا با افول یا شکست مواجه هستند. نیاز به یافتن و پیروی از دستورالعمل هایی برای پایداری واضح است. حرف های خانم باوریت هنوز در گوشم زنگ می زند.
او گفت: "ما می دانیم که زمان زیادی از ما می گیرد." اما «جامعه‌های ما مشکلاتی نیستند که باید حل شوند. آنها جوامعی هستند که شایسته سرمایه گذاری هستند."
[ad_2]
مقالات مشابه
- چرا سن خوزه صاحبان اسلحه را ملزم به داشتن بیمه مسئولیت می کند؟
- Pocono دوقلو بیل آخر هفته از دست می دهد درخشش با طرفداران در مسیر
- آواز Ellie Goulding تبدیل به تاریکی و نور
- روغن هیدرولیک
- آنتی ویروس جدید می افزاید: چین و چروک به غرب امداد حرارت
- این بیماری همه گیر موجی از کتابفروشی های مستقل جدید را در اسپانیا به راه انداخته است
- نحوه استفاده از اسباب بازی To Want
- شرکت صادرات و واردات کالاهای مختلف از جمله کاشی و سرامیک و ارائه دهنده خدمات ترانزیت و بارگیری دریایی و ریلی و ترخیص کالا برای کشورهای مختلف از جمله روسیه و کشورهای حوزه cis و سایر نقاط جهان - بازرگانی علی قانعی
- شرکت صادرات و واردات کالاهای مختلف از جمله کاشی و سرامیک و ارائه دهنده خدمات ترانزیت و بارگیری دریایی و ریلی و ترخیص کالا برای کشورهای مختلف از جمله روسیه و کشورهای حوزه cis و سایر نقاط جهان - بازرگانی علی قانعی
- انجام پروژه دانشجویی کامپیوتر های دانشجویی کامپیوتر زبان انگلیسی مهندسی مکانیک ماشین لرنینگ