قزاقستان: چقدر احتمال دارد که این بحران نفوذ روسیه پس از شوروی را تقویت کرده باشد
علیرغم یک هفته ناآرامی - که توسط اعتراضات علیه افزایش دو برابری قیمت بنزین آغاز شد - به نظر می رسد رژیم استبدادی قزاقستان بیش از هر زمان دیگری تثبیت شده است.
این تا حدی به دلیل مداخله مسکو از طریق اتحادیه نظامی پس از شوروی، یعنی سازمان پیمان امنیت جمعی شش عضوی است. بحران در قزاقستان، CSTO را از چیزی که زمانی شبیه ببر کاغذی به نظر می‌رسید، به ابزاری کارآمد برای همبستگی نخبگان منطقه‌ای تبدیل کرده است.
چرا این را نوشتیم
اگرچه به نظر می رسد که هرج و مرج در قزاقستان به پایان رسیده است، اما او دولت-ملت های ضعیف را در بسیاری از حوزه های پس از شوروی برجسته کرد. روسیه اکنون آماده مدیریت این خلاء است.
فئودور لوکیانوف، تحلیلگر سیاست خارجی، می گوید: «مسکو می ترسید که نظام دولتی در قزاقستان فروپاشی کند و اگر این اتفاق بیفتد، عواقب آن برای روسیه و منطقه بسیار بزرگ خواهد بود. وی افزود: ضربه مغزی در این منطقه امری عادی و قابل انتظار است، بنابراین نشانه هایی وجود دارد که روسیه مدتی است این ابزارها را توسعه داده است.
آندری کورتونوف، رئیس شورای امور بین الملل روسیه گفت: «هیچ دموکراسی بالغی در این منطقه وجود ندارد و بعید است به زودی ظهور کنند. این مداخله یک سابقه ایجاد می کند، ثبات را تقویت می کند و اعتماد بیشتری را در مسکو ایجاد می کند، زیرا به چالش های بی شماری که منطقه پس از شوروی با آن مواجه است، می پردازد. تنها در سه سال گذشته، بحران های سیاسی به ارمنستان، قرقیزستان، بلاروس و اکنون قزاقستان وارد شده است.
مسکو
به نظر می رسد آرامش و نظم در حال بازگشت به شهرهای بزرگ قزاقستان است. اما چشم انداز سیاسی، هم در داخل و هم در روابط قزاقستان با همسایگانش، به طور قابل توجهی تغییر کرده است.
علیرغم یک هفته از خشونت‌آمیزترین و ویرانگرترین شورش‌های قزاقستان از زمان فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سه دهه پیش - که با اعتراضات ظاهراً خودجوش علیه دوبرابر شدن قیمت بنزین در اوایل سال جدید آغاز شد - به نظر می‌رسد که رژیم استبدادی این جمهوری در آسیای مرکزی قوی‌تر از همیشه ریشه دوانده است. این تا حدی به دلیل مداخله مسکو از طریق اتحادیه نظامی پس از شوروی، سازمان پیمان امنیت جمعی (CSTO) است.
بحران در قزاقستان، CSTO را از چیزی که زمانی شبیه ببر کاغذی به نظر می‌رسید، به ابزاری کارآمد برای همبستگی نخبگان منطقه‌ای تبدیل کرده است. اکنون اهداف آینده او احتمالاً تلاش‌ها برای تغییر رژیم را سرکوب می‌کند و تسطیح ژئوپلیتیکی طرفدار مسکو را در فضایی متشکل از چندین دولت نوظهور تحمیل می‌کند که هنوز هویت‌های ملی قوی خود را در میان آشفتگی و جنگ قدرت اتحاد جماهیر شوروی سابق که هنوز در حال فروپاشی است، تحکیم نکرده است. .
چرا این را نوشتیم
اگرچه به نظر می رسد که هرج و مرج در قزاقستان به پایان رسیده است، اما او دولت-ملت های ضعیف را در بسیاری از حوزه های پس از شوروی برجسته کرد. روسیه اکنون آماده مدیریت این خلاء است.
فئودور لوکیانوف، تحلیلگر برجسته سیاست خارجی روسیه می گوید: «مسکو می ترسید که سیستم دولتی قزاقستان فروپاشی کند و اگر این اتفاق بیفتد، عواقب آن برای روسیه و منطقه بسیار بزرگ خواهد بود. وی افزود: ضربه مغزی در این منطقه امری عادی و قابل انتظار است، بنابراین نشانه هایی وجود دارد که روسیه مدتی است این ابزارها را توسعه داده است.
او گفت: «در ناآرامی‌های اخیر در بلاروس، فقط اعلام آمادگی برای مداخله کافی بود، اما قزاقستان ورود به ارتش را ضروری دید. «روسیه به مقامات محلی اطمینان می دهد که سرنگون نخواهند شد. اما با توجه به ماهیت نمادین استقرار، پیام این است که این دولت ها باید جوامع خود را تثبیت کنند.
چی شد؟
هنوز نظریه های مختلفی در مورد علل اصلی ناآرامی ها وجود دارد.
موجی از تظاهرات مسالمت آمیز هفته گذشته در مناطق فقیرنشین غرب کشور به راه افتاد که ظاهراً به دلیل افزایش قیمت سوخت بود. در ابتدا، دولت سعی کرد با کاهش قیمت ها، آزادی کابینه و برکناری رئیس جمهور سابق نورسلطان نظربایف از سمت خود به عنوان رئیس شورای امنیت قزاقستان، تظاهرکنندگان را آرام کند.
اما این امر نتوانست اعتراضات را متوقف کند که به سرعت گسترش یافت و به شورش های خشونت آمیزی تبدیل شد که برخی می گویند بسیار سازماندهی شده بودند. این زمین لرزه مرکز آلماتی، بزرگترین شهر قزاقستان را تقریباً ویران کرد. طبق گزارش‌ها، گروه‌های مسلح خوب با پلیس درگیر نبردهای خیابانی شدیدی بودند که اوباش مغازه‌ها و ساختمان‌های عمومی را بازرسی می‌کردند.
ولادیمیر ترتیاکوف / NUR.KZ / AP
پس از سرکوب وحشیانه نیروهای امنیتی، با حداقل 164 کشته و نزدیک به 6000 بازداشت، جمهوری شوروی سابق اکنون کاملاً تحت کنترل رئیس جمهور قاسم ژومارت توکایف، جانشین منتخب رهبر دیرینه نظربایف است و خطر فوری آشکار است. عقب نشینی کرد.
ویاچسلاو آبراموف، بنیانگذار مجله اینترنتی Vlast در آلماتی، روز دوشنبه به مانیتور گفت: «حتی دیروز در خیابان ها تیراندازی شد و خارج شدن از آن غیرممکن بود». «امروز اتوبوس‌ها حرکت می‌کنند، خیابان‌ها تمیز می‌شوند، به نظر می‌رسد اوضاع به حالت عادی بازمی‌گردد. ... اما ما فقط اطلاعات جزئی داریم و درک اینکه واقعاً چه اتفاقی می افتد دشوار است.
در نشست فوق‌العاده شورای امنیت سازمان پیمان امنیت جمعی در روز دوشنبه، ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه، همه «تروریسم بین‌المللی» را متهم کرد و مدعی شد که خشونت‌ها از سوی گروه‌های شبه‌نظامی به خوبی سازمان‌دهی‌شده و کنترل‌شده... از جمله گروه‌هایی که ظاهراً در آنها آموزش دیده بود، سرچشمه می‌گیرد. اردوگاه‌های تروریستی در خارج از کشور: «تهدید اسلام‌گرایان برای آسیای مرکزی برای سال‌های متمادی نگرانی عمیقی برای روسیه بوده است و تنها پس از خروج هرج‌ومرج ایالات متحده از افغانستان در سال گذشته، خلاء خطرناکی را پشت سر گذاشته است.
اما رهبران قزاقستان با اشاره به خائنان بلندپایه داخلی که از بهانه افزایش قیمت ها برای برانگیختن اعتراضات استفاده کردند و سپس نیروهای مسلح ویژه آموزش دیده را در تلاش برای کودتا به راه انداختند، توضیح دیگری ارائه کردند. حداقل یک مقام ارشد سابق، کریم ماسیموف، رئیس امنیتی اخیرا برکنار شده، دستگیر و به توطئه علیه دولت متهم شده است.
برخی دیگر از کارشناسان خاطرنشان می کنند که هیچ جنبشی مسئولیت این قیام را بر عهده نگرفته است و مجموعه ای از خواسته های متحد یا رهبران برجسته از این آشفتگی بیرون آمده اند. گالیم آگلولوف، رئیس گروه مستقل حقوق بشر Svoboda، روز دوشنبه به مانیتور آلماتی گفت که مقایسه این شرایط بسیار غیرعادی با یک شورش سازمان یافته دشوار است.
او گفت: «من فکر می‌کنم اتفاقی که افتاد این بود که یک گردهمایی مدنی مسالمت‌آمیز از مردمی که از حکومت استبدادی خسته شده بودند توسط نخبگان در مبارزات داخلی خود استفاده شد. «این یک خیزش خود به خودی بدون رهبران بود زیرا مخالفت قانونی مجاز نیست و فعالیت مدنی نمی تواند رشد کند.
«در مقطعی از اعتراضات، پلیس مواضع خود را رها کرد و خیابان ها را به گروهک ها واگذار کرد و آنها به غارت شهر ادامه دادند. او افزود که راهزنان اعلامیه ای نمی کنند. «آنچه ما نیاز داریم یک دولت جدید است که مردم بتوانند به آن اعتماد کنند. ما نیاز به اصلاحات و انتخابات عادلانه داریم. درعوض، چند نفر را مثل دسته‌ای از ورق‌ها در بالا به هم می‌ریزند.»
آقای لوکیانوف می گوید که به نظر می رسد ترکیبی از عوامل در کار بوده است.
او گفت: "همه عناصر وجود دارند: تنش های اجتماعی-اقتصادی، عوامل دخالت خارجی و انتقال نیمه کامل قدرت" از دیکتاتور سالخورده آقای نظربایف به جانشین منتخبش آقای توکایف. «به خوبی می‌دانیم که برخی از گروه‌های پشت سر نظربایف از انتخاب او راضی نبودند. در میان بسیاری از ناظران این احساس وجود دارد که این یک طغیان صرفاً خود به خودی نبود.
نقش جدید روسیه
تأثیر مداخله 2600 سرباز سازمان پیمان امنیت جمعی - عمدتاً چتربازان روسی و همچنین نیروهایی از ارمنستان، بلاروس، تاجیکستان و قرقیزستان - عمدتاً نمادین بود و محدود به تأمین امنیت فرودگاه آلماتی و چندین نقطه استراتژیک دیگر بود. اما تزریق سریع و مؤثر این نیروها به بحران، سطح بی سابقه ای از همبستگی نخبه گرایانه را در میان کشورهای نوظهور پس از شوروی نشان می دهد که اغلب به عنوان آلرژی به رهبری روسیه نشان داده می شوند.
وزارت دفاع روسیه / رویترز
آندری کورتونوف، رئیس شورای امور بین‌الملل روسیه که با وزارت امور خارجه مرتبط است، گفت: «همبستگی زیادی میان نخبگان حاکم در منطقه پس از شوروی وجود دارد». «هیچ دموکراسی بالغی در این منطقه وجود ندارد و بعید است که به زودی ظهور کنند. این مداخله سابقه ای ایجاد می کند، ثبات را تقویت می کند و اعتماد بیشتری را در مسکو ایجاد می کند، زیرا به چالش های بی شمار پیش روی منطقه پس از شوروی می پردازد. تنها در سه سال گذشته، بحران های سیاسی به ارمنستان، قرقیزستان، بلاروس و اکنون قزاقستان وارد شده است.
آقای کورتونوف گفت: "ثبات یک چیز است، اما تنها زمانی کارساز خواهد بود که نخبگان توسعه را تضمین کنند." قزاقستان با داشتن منابع طبیعی فراوان باید کشوری غنی باشد. اما یک سیستم اجتماعی عمیقاً نابرابر و جیب های فقر واقعی وجود دارد. امیدوارم آنها بفهمند که این باید حل شود."
آقای لوکیانوف می گوید که سیاست مسکو در حال تحول است و به دنبال راه هایی برای نفوذ بر کشورهای همسایه شوروی سابق با حداقل زور است. وی افزود که این امر ضروری خواهد بود.
وی گفت: کل منطقه پس از شوروی وارد دوره ای می شود که همه کشورها باید آزمون تاب آوری را پشت سر بگذارند. روسیه به ابزارهایی برای کمک به حفظ ثبات سیاسی نیاز دارد و زمانی که این امر محقق شود، آن کشورها به مسکو نزدیک‌تر خواهند شد. واقعاً مهم نیست که چه کسی در آنجا مسئول است، به شرطی که آنها موقعیت عینی را درک کنند. این عملیات محدود در قزاقستان می تواند نمونه ای از این باشد که چگونه این کار می تواند کار کند.
[ad_2]