چند هفته است که معترضان در سودان خواستار پایان دادن به کودتای نظامی و آزادی عبدالله حمدوک، نخست وزیر این کشور شده اند. اکنون، با وجود توافق برای پایان دادن به کودتا، که توسط جامعه جهانی به عنوان یک پیروزی مورد ستایش قرار گرفت، معترضان به سرعت علیه آقای همداک به دلیل دادن بیش از حد به ارتش مخالفت کردند.
بخشی از ناامیدی جوشان این است که جامعه بین‌المللی، در تلاش برای سازش و دیپلماسی، سودانی‌های عادی را از انتقال از دیکتاتوری که به گفته آنها بسیار کند پیش می‌رود، بازداشته است.
چرا این را نوشتیم
دیدگاه مهم است. از بیرون، بهبود مسالمت آمیز نخست وزیر غیرنظامی در سودان یک پیروزی دیپلماتیک بود. اما معترضان در خیابان های سودان می گویند که صدای آنها هنوز شنیده نمی شود.
از زمان سرنگونی دیکتاتور عمر البشیر، جامعه بین المللی چندین دهه با احزاب سیاسی، تکنوکرات ها و ارتش همکاری کرده است. با این حال، منتقدان می‌گویند که غرب به افرادی که انقلاب را هدایت می‌کنند نادیده گرفته است.
در مرکز همه اینها این واقعیت است که نه جامعه بین‌المللی، نه ارتش و نه نخبگان سیاسی در خارطوم به سراغ این گروه‌های جوانان، گروه‌های زنان و کمیته‌های مقاومت که محرک‌های تغییرات سیاسی بوده‌اند، نمی‌رسند. اندیشکده خلود خیر خارطوم که در مورد سیاست گذار مشاوره ارائه می کند.
«یک قطع ارتباط بزرگ وجود دارد. کل انتقال مبتنی بر یک تحلیل سطحی است که سیاست واقعی در کجا اتفاق می‌افتد را در نظر نمی‌گیرد.»
عمان، اردن
این ششمین اعتراض احمد در شش هفته گذشته بود.
علیرغم خطرات سرکوب مرگبار تظاهرات نظامی، فارغ التحصیل دانشگاه سودانی بیکار می گوید چیزی برای از دست دادن ندارد.
این جوان 20 ساله اهل خارطوم سودان هنگام شرکت در تظاهرات سراسری روز دوشنبه گفت: "بازگشتی وجود ندارد."
چرا این را نوشتیم
دیدگاه مهم است. از بیرون، بهبود مسالمت آمیز نخست وزیر غیرنظامی در سودان یک پیروزی دیپلماتیک بود. اما معترضان در خیابان های سودان می گویند که صدای آنها هنوز شنیده نمی شود.
وی افزود: نه مذاکره، نه همکاری با ارتش، نه انقلاب. یا در حال حاضر به دموکراسی کامل و مدنی دست یابیم، یا مانند مردم مظلوم بمیریم.
جامعه بین المللی از توافق 21 نوامبر که به یک کودتای نظامی تقریبا یک ماهه پایان داد و گام های کشور به سمت دموکراسی را تهدید کرد، استقبال کرد. اما معترضان سودانی مانند احمد که خواستار آزادی عبدالله حمدوک، نخست وزیر غیرنظامی بودند، اکنون او را به دادن امتیازات بیش از حد متهم می کنند.
بخشی از ناامیدی فزاینده در خیابان‌های سودان این است که جامعه بین‌المللی، در تلاش برای سازش و دیپلماسی، از زمان گذار سودان از دیکتاتوری که به گفته آنها بسیار کند پیش می‌رود، مردم عادی سودانی را تعطیل کرده است.
از زمان سرنگونی دیکتاتور عمر البشیر، جامعه بین المللی چندین دهه با احزاب سیاسی، تکنوکرات ها و ارتش همکاری کرده است. با این حال، منتقدان می‌گویند که غرب فعالان توده‌ای و سودانی‌های عادی را که انقلاب را هدایت کردند، نادیده گرفته است.
آنها متشکل از کمیته‌های مقاومت خودخوانده، اتحادیه‌های دانشجویی، گروه‌های زنان و شبکه‌هایی از فعالان محله‌ای هستند که در سطح محله سازماندهی شده‌اند، که ناظران می‌گویند سیاستمداران سودانی، ارتش و جامعه بین‌المللی برای برقراری ارتباط و درک آن تلاش کرده‌اند.
در مرکز همه اینها این واقعیت است که نه جامعه بین‌المللی، نه ارتش و نه نخبگان سیاسی در خارطوم به سراغ این گروه‌های جوانان، گروه‌های زنان و کمیته‌های مقاومت که محرک‌های تغییرات سیاسی بوده‌اند، نمی‌رسند. خلود خیر. Insight Strategy Partners، یک اتاق فکر در خارطوم که مشاوره در مورد سیاست گذار ارائه می دهد.
آنها فقط با آنها صحبت نمی کنند. یک قطع ارتباط گسترده وجود دارد. کل انتقال مبتنی بر یک تحلیل سطحی است که سیاست واقعی در کجا اتفاق می‌افتد را در نظر نمی‌گیرد.»
بی اعتمادی به ارتش
در میان زنگ‌های هشدار دهنده مبنی بر اینکه نیروهای اقتدارگرا به آرامی دموکراسی را در سودان حتی قبل از شروع آن ربوده‌اند، فشار مردم عادی برای پایان فوری حکومت نظامی افزایش می‌یابد.
بسیاری از سودانی ها اصرار دارند که نیروهای مسلح قابل اعتماد نیستند.
به عنوان بخشی از توافق 2019، با میانجیگری سازمان ملل و ایالات متحده پس از برکناری آقای بشیر، مقامات غیرنظامی و نظامی در شراکتی ناخوشایند با سودان همکاری کردند.
نخست وزیر حمدوک و ژنرال عبدالفتاح البرهان، فرمانده کل نیروهای مسلح سودان، توسط شورای حاکمیتی غیرنظامی برای مدیریت انتقال کشور به دموکراسی اداره می شدند. یعنی تا کودتای 25 اکتبر توسط ژنرال برهان، زمانی که ارتش آقای همداک و کابینه اش را دستگیر کرد.
پس از یک ماه تظاهرات سراسری، در 21 نوامبر، آقای همداک توافقنامه ای را با ارتش برای پایان دادن به کودتا و بازگرداندن کابینه غیرنظامی امضا کرد.
اما در آنچه که بسیاری از سودانی‌ها آن را «پاداش» برای کودتا توصیف می‌کنند، این معامله همچنین باعث سلب اختیارات بیشتر غیرنظامیان و افزایش اقتدار ارتش شد.
سودانی‌ها، از جمله انجمن‌های حرفه‌ای سودانی، اتحادیه‌های کارگری که به بسیج انقلاب 2019 کمک کردند، بلافاصله به آنچه «خیانت» و «مشروعیت بخشیدن به کودتا» توصیف کردند، اعتراض کردند.
تغییر سریع خلق و خو
با اعلام توافق، معترضانی که دقایقی قبل در خیابان ها آواز خواندند و خواستار آزادی آقای همداک بودند، بلافاصله عکس های او را خط زده و علیه او شعار سر دادند.
محمد النور، سازمان‌دهنده کمیته مقاومت، گفت: «مردم سودان این توافق سیاسی را رد می‌کنند، زیرا نیروهای نظامی را که در کودتای 25 اکتبر به تصرف خود درآورده‌اند، تقویت می‌کند و به دموکراسی غیرنظامی منجر نمی‌شود».
«این گذار به دموکراسی نیست. از نظر قانون و حقوق، وضعیت امروز برای مردم سودان بسیار بدتر است.
توافق جدید انتقال رئیس شورای حاکمیتی به یک غیرنظامی توسط ژنرال برهان را از تاریخ اولیه 17 نوامبر 2021 به تعویق انداخت.
برخلاف توافق اولیه پس از انقلاب، پیمان جدید خواستار برگزاری انتخابات است، اما تاریخ مشخصی برای انتقال دولت غیرنظامی کامل تعیین نمی‌کند، امتیازی که منتقدان می‌گویند درها را به روی ارتش برای حکومت نامحدود باز می‌کند.
جهاد ماشامون، یک سیاستمدار سودانی، گفت: "تظاهرات سراسری پس از کودتا هرگز برای حمدوک به عنوان یک شخص نبود - آنها امیدوار بودند که حمدوک با امتناع از مذاکره با ارتش موضع خود را حفظ کند تا زمانی که اعتراضات نتوانست برهان و افسران ارتش را برای استعفا تحت فشار بگذارد." آنالیزور
«اعتراضات مردم با هدف ترویج یک ضد کودتا علیه برهان و افسران برای ایجاد یک دولت غیرنظامی کامل بود، نه بازگشت به وضعیت موجود. این کمتر از این است.»
با این حال، جامعه بین المللی توافق و بازگشت آقای همداک از حبس خانگی به دفتر نخست وزیری را به عنوان یک موفقیت به تعویق انداخته و از سودانی ها خواسته است که این توافق را بپذیرند.
آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد در کنفرانس مطبوعاتی مشترک سازمان ملل و آفریقا در 1 دسامبر هشدار داد: «فکر می‌کنم زیر سؤال بردن این تصمیم خاص، حتی اگر بفهمم چرا مردم خشمگین هستند، برای سودان بسیار خطرناک خواهد بود.» سودان از نخست وزیر حمداک در مراحل بعدی حمایت می کند تا بتوانیم یک انتقال مسالمت آمیز به دموکراسی واقعی داشته باشیم.
آقای گوترش و بسیاری از دیپلمات‌های غربی از این بیم دارند که رویارویی بین ارتش، شبه‌نظامیان متحد و غیرنظامیان می‌تواند جرقه خشونت‌های گسترده‌ای را ایجاد کند که صلح سالانه بین گروه‌های رقیب را از بین می‌برد و کشور را وارد جنگ داخلی می‌کند. از آنجایی که کشور همسایه اتیوپی در حال جنگ است، آنها نگران هستند که درگیری مسلحانه بیشتر ممکن است کل شاخ را شعله ور کند.
در پاسخ، ده ها سودانی هفته گذشته در مقابل نمایندگی سازمان ملل در سودان در خارطوم با در دست داشتن تابلوهایی به زبان انگلیسی و عربی که روی آن نوشته شده بود "توافق 21 نوامبر یک انتقال دموکراتیک نیست" و "کودتای نظامی هدف ما نیست" تظاهرات کردند.
بازگشت به حالت؟
نپذیرفتن نقش ارتش در انتقال توسط سودانی‌ها، چیزی است که آنها به عنوان بازگشت خزنده به رژیم بشیر، که خود یک دیکتاتوری نظامی-اسلامی است، با ابزارهای مشروع و نامشروع توصیف می‌کنند.
ژنرال برهان در سال 2018 توسط آقای بشیر به عنوان فرمانده نظامی منصوب شد و چندین افسر ارشد درگیر در انتقال با رژیم سرنگون شده ارتباط دارند.
در قرارداد پس از کودتا با آقای همداک، ژنرال برهان دو شخصیت از رژیم سابق را به شورای حاکمیت 11 نفره منصوب کرد.
در حالی که غیرنظامیان به عنوان وزیر خدمت می کنند، ارتش ماه ها به صف بوروکراسی دولتی پرداخته است، منشی ها و مقامات ارشد را با شخصیت های رژیم سابق در وزارتخانه های دادگستری، امور خارجه، آموزش و پرورش، دولت های منطقه ای و بانک های دولتی تکمیل کرده اند که باعث اعتراضات متعدد در تابستان امسال شد. .
فعالان می گویند که شبه نظامیان صدها معترض را از زمان انقلاب 2019 و 40 معترض را پس از کودتای 25 اکتبر بدون مجازات کشته اند.
آنها دستگیری اعضای کمیته لغو قدرت را برجسته می کنند، یک گروه کاری که برای ردیابی دارایی های سرقت شده و حذف وفاداران بشیر از نهادهای دولتی تشکیل شده است.
سپس ارتش است که سیاست خارجی خود را دنبال می کند و مرتباً با مقامات امارات، عربستان سعودی، مصر و اسرائیل ملاقات می کند و این نگرانی را ایجاد می کند که در حال ایجاد اتحادهای منطقه ای برای تحکیم قدرت خود است.
دالیا الطاهر، روزنامه‌نگار و مجری شبکه تلویزیونی Omdurman می‌گوید: «در سودان، ما در 52 سال از 60 سال گذشته تحت یک دیکتاتوری نظامی زندگی می‌کنیم. ما می دانیم که چگونه به نظر می رسد و پس از پرداخت چنین بهای گزافی از بازگشت خودداری می کنیم.
او گفت: «ما سودانی‌ها متقاعد شده‌ایم که خارجی‌ها همیشه کار با ارتش را بهتر از دموکراسی‌ها می‌دانند و آفریقایی‌ها را فقط می‌توان توسط دیکتاتوری‌ها اداره کرد. اقدامات اخیر آنها از این امر حمایت می کند، اما ما به رغم آنها ادامه می دهیم.»
آقای نور، سازمان‌دهنده مقاومت، افزود: «در واقع، ادامه اداره ارتش و شبه‌نظامیان به ثبات آسیب می‌زند، مردم را ناامید می‌کند، احساس امنیت خود را از دست می‌دهد، برای جایگزینی مهاجرت می‌کنند.
وی افزود: تنها چیزی که ما از جامعه بین‌المللی می‌خواهیم این است که فقط به خشونت کوتاه‌مدت نگاه نکند، بلکه ثبات بلندمدت کشوری را در نظر بگیرد که به حقوق دموکراتیک مردم احترام می‌گذارد.
[ad_2]
مقالات مشابه
- مدی که ساخت فرانسه است و سازگار با محیط زیست است؟ فرانسوی ها می گویند "oui!"
- زندانیان زن کره شمالی: افشای شکنجه
- آسیا امروز: ویتنام بازگشایی مدارس نیوزیلند صفر
- مراحل انجام عمل لیفت شقیقه چگونه است؟
- روش صحیح تقسیم ثروت
- دریچه سقفی - ویرگول
- بهترین فرش
- چند راهکار برای طراحی داخلی فضاهای اداری کوچک - گروه طراحی دکوراسیون مکعب
- شرکت صادرات و واردات کالاهای مختلف از جمله کاشی و سرامیک و ارائه دهنده خدمات ترانزیت و بارگیری دریایی و ریلی و ترخیص کالا برای کشورهای مختلف از جمله روسیه و کشورهای حوزه cis و سایر نقاط جهان - بازرگانی علی قانعی
- بهبود(بهبود) مواد شیمیایی شما در سه روز