-بالا 5 نقاشان سنتی چینی

نقاشی منطقه ای است که در طول تاریخ در چندین قرن گذشته تحت سلطه هنر اروپایی بوده است. در نتیجه، کمتر روی نقاشان دیگر، مانند نقاشان چین، تمرکز شده است. خوشبختانه، چیزها در حال تغییر است و آثار هنری چینی به طور فزاینده ای توجه جمع کننده ها و علاقه مندان را به خود جلب می کند. در اینجا پنج نقاش سنتی چینی شما باید آگاه باشید.

1. فن کوآن

فان کوآن بین سال های ۹۵۰ تا ۱۰۳۲ م می زیستو یکی از هنرمندان محبوب دوره دودماهای سونگ بود. تمرکز اصلی او بر روی آثار هنری منظر بود. Kuan در طول دوره اولیه زندگی خود سعی کرد سبک های نقاشی هنرمندان معروف و آثار آنها را تقلید کند. با این حال، کوآن به زودی متوجه شد که او باید طبیعت را به عنوان معلم خود به منظور به تصویر کشیدن حقیقت ارادت مند از زمین در نقاشی های خود را.

فان کوآن در آن زمان به کوه کوئیهوا رفت و خود را در میان جنگل ها و کوه ها منزوى کرد و خود را به مشاهده اثرات جوی، آب و هوا و تغییرات فصلی بر مناظر، تفویض کرد. معاصران پس از آن او را به خاطر قادر بودن به کمون با کوه ستایش می کرد، به گزارش کوموموزه. Kuan علاوه بر نقاش بودن، به خاطر شخصیت عالی و شخصیت سرراست ش نیز شناخته می شد.

2. گو کایژی

گو کایژی (۳۴۴ م تا ۴۰۶ م) در دوران دودماهای جین می زیسته و به عنوان بنیان گذار نقاشی چینی به نظر می رسه. بزرگترین سهم او در فرهنگ هنری کشور سه کتاب او در زمینه نظریه نقاشی است. تخصص کایژی نقاشی های چهره و پرتره بود. او معتقد بود که روح واقعی نقاشی شکل نهفته است در ظاهر یا لباس های آن، بلکه در چشم. Kaizhi است که بسیار توجه به جزئیات شناخته شده, اطمینان حاصل شود که نقاشی های خود را اسیر تمام عبارات به عنوان واضح که ممکن است. معروف ترین شاهکار او را اندودهای مربی به بانوان دربار می داند.

آخرين تابلو از "اندود دستور العمل به بانوان دربار" (تصویر: ویکی مدیا / CC0 1.0)

3. دونگ یوان

دونگ یوان (۹۳۴ م تا ۹۶۴ م) هنرمند برجسته در دوره پنج سلسله و ده پادشاهی بود. او مدرسه نقاشی منظره به سبک جنوبی را همراه با شاگردش ژوران ایجاد کرد. قرن ها پس از مرگ او، سبک دونگ یوان استاندارد نقاشی قلم مو چینی باقی ماند. او استاد استفاده از نقطه و خط برای ایجاد نقاشی بود. دانشمند مشهور شن کو (۱۰۳۱ م تا ۱۰۹۵ م) اشاره می کند که نقاشی های دونگ یوان وقتی از نزدیک مشاهده می شود، معنی نمی دهد. فقط از دور نقاشی هایش جذاب به نظر می رسه انگار کیفیتی شبیه پری دارند.

سبک دونگ یوان استاندارد نقاشی قلم مو چینی باقی مانده است. (تصویر: ویکی مدیا / CC0 1.0)

4. لی چنگ

لی چنگ (۹۱۹ م تا ۹۶۷ م) در دوره پنج سلسله و اوایل دوره دودم سونگ می زیست. او به عنوان یکی از بزرگترین هنرمندان منظره محسوب می شود و رقیب فن کوآن بود. سبک امضای او شامل استفاده از جوهر رقیق برای نقاشی، که مناظر نگاه مه آلود. چنگ به خاطر مناظر زمستانی و همچنین ترکیب های که درختان بلند سال را بر روی مناظر خشک شده به تصویر می کشیدند، مشهور است. اعتقاد بر این است که هیچ یک از آثار هنری اصلی چنگ به دوران مدرن باقی نمانده اند، هر چند چندین نقاشی به او نسبت داده شده است. که تاثیر سبکی او را می توان در آثار هنرمندان بعدی مانند گوو شی دید.

لی چنگ یکی از بزرگترین هنرمندان منظره محسوب می شود. (تصویر: ویکی مدیا / CC0 1.0)

۵- هوانگ گونگ وانگ

هوانگ گونگ وانگ (۱۲۶۹ م تا ۱۳۵۴ م) به عنوان یکی از «چهار استاد بزرگ سلسله یوان» به نظر می رسه و تأثیری بر فرهنگ هنری چین برجا گذاشت. او به عنوان یک اثر کامل نقاشی باسواد در نظر گرفته می شود، که به آثار هنری تولید شده توسط دانش مندان و دیوانکرات ها اشاره دارد تا هنرمندان حرفه ای.

گونگ وانگ در آثار شبه هوود بسیار مودب بود و آثارش بر احساس یگانگی با طبیعت تاکید داشتند. گونگ وانگ پس از مدت ها به عنوان یک مقام دولتی در انزویی زندگی می کرد که در حال مطالعه ٔ دائویزم بود.

ما را در توییتر دنبال کنید یا مشترک لیست ایمیل ما شوید