معاون رئیس جمهور هند از مردم می خواهد سنت 'به اشتراک گذاری و مراقبت'

ونکایه نایدو، معاون رئیس جمهور هند، از مردم خواسته است سنت زندگی و همکاری با هم را حفظ کنند. او این بیانیه را در جشن های به مناسبت ۱۰۰ سال پس از تولد یکی از حاکمان سابق پادشاهی میزور هند به نام جایا چاماراجا وادیار (۱۹۱۹ تا ۱۹۷۴) مطرح کرد.

به اشتراک گذاری و مراقبت

نائئو وادیار را حاکم مردمی توصیف کرد که همیشه به خوبی مردم اهمیت می داد. او به وادیار برای ترکیب ارزش های باستانی و مدرنیته کاملاً اعتبار می دهد. او گفت: «بزرگترین ادای احترامی که ما می توانیم به استالوارتز هایی مانند سری جایا چاماراجا بپردازیم، حفظ و ترویج این سنت Hindustan Times. بزرگ فرهنگی هند از زندگی با هم و همکاری با هم، برای کشور، جهان و کل بشریت است.»

نايدو در ماه آوريل سال گذشته اظهار داشت که سنت اشتراک گذاری و مراقبت مرکزی برای فلسفه هند است. وی گفت هند از زمانی که به همزیستی مسالمت آمیز اعتقاد دارد، هرگز به هیچ کشوری حمله نکرده است. نايدو نسبت به حوادث فزاينده ترور در جهان ابراز نگرانی کرد و اظهار داشت برای مهار آنها بايد اقدامات اصلاحی انجام شود.

در زمینه هند، هیچ چیز نماد ایده اشتراک گذاری و مراقبت بیش از نظام سنتی خانواده نیست. در واقع بسیاری از کارشناسان تاریخی بر این نظر هستند که این نظام خانوادگی است که تضمین می کرد هند با وجود قرن ها بهره برداری مهاجمان تمدن خود را پایدار می کند. سیستم سنتی خانواده هند یک ساختار هسته ای فقط با والدین و کودکان نیست. در عوض پدربزرگ و مادربزرگ، والدین و فرزندانی دارد که همگی زیر یک سقف زندگی می کنند.

در زمینه هند، هیچ چیز نماد ایده اشتراک گذاری و مراقبت بیش از نظام سنتی خانواده نیست. (تصویر: از طریق pixabay / CC0 1.0)

پدربزرگ و مادربزرگ ها منزوی نیستند تا برای خود دفع کنند. و نه کودکان در خانه تنها مانده اند در حالی که پدر و مادر مشغول کار هستند. مردی در جوانی در مراقبت از پدر و مادر و پدربزرگ و مادربزرگش زندگی می کند، برای مراقبت از پدر و مادر و فرزندانش در دوران بزرگسالی کار می کند و در دوران پیری توسط فرزندانش مراقبت می شود در حالی که به نوه هایش نیز عشق و محبت می دهد. در تمام مراحل زندگی، یک فرد امنیت مالی و عاطفی در سیستم خانواده هند فراهم می شود.

کتاب مقدس و سنت هندی

به اشتراک گذاری و مراقبت از دیگران اغلب به عنوان یک ایده آل اخلاقی توسط کتاب های مقدس باستانی هندو هند نقل شده است. قدیمی ترین متن هندوها به نام ریگودا اشاره می کند که مردی با غذای مازاد که آن را با نیازمندان در میان نمی گذارند، دیگران را پیدا نخواهد کرد تا در پیر شدن او را آسوده کنند. یکی از متون فلسفی هندو، اوبانیشادها، سه ویژگی از یک انسان توسعه یافته - خویشتن داری، دلسوزی برای تمام زندگی، و خیریه را بیان می کند.

محبوب ترین کتاب کتاب مقدس هندو، گیتا بهاگاواد، در واقع خیریه را به سه طبقه بندی می کند. اولی «خیریه خوب» نامیده می شود و به عنوان اهدای چیزی بدون انتظار چیزی در مقابل در زمان و مکان مناسب به کسی شایسته مشخص می شود. در "خیریه نفس محور"، کمک های مالی داده می شود در حالی که انتظار چیزی در مقابل. در «خیریه نادان» کمک های مالی به افراد نالایق با تحقیر در مکان و زمان اشتباه ارائه می شود. گیتا نوع اول خیریه را ستود و هشدار می دهد که قرار است از نوع سوم اجتناب شود.

هندی ها سابقه ای طولانی در به اشتراک گذاشتن آنچه دارند و از دیگران مراقبت می کنند. (تصویر: از طریق pixabay / CC0 1.0)

عمل خیریه هند در گذشته مورد توجه چند مسافر خارجی قرار گرفته است. ال بیرونیthمورخ ایرانی قرن ۱۱ در سفرش به هند خاطر نشان کرد که مردم تا حد امکان به نیازمندان کمک می کردند تا هر روز این کار را انجامدهند. هنگامی که مردم پرداخت مالیات خود را، آنها درآمد باقی مانده را به چهار بخش تقسیم - یکی برای دیدار با هزینه های زندگی، دوم برای تلاش های نجیب، سوم به عنوان یک ذخیره، و چهارم برای alms.

ما را در توییتر دنبال کنید یا مشترک لیست ایمیل ما شوید