بازگشت به زندگی: بازمانده پیوند ریه COVID-19 داستان خود را می گوید 8880110000110888 توسط کریستین هرمان میرا رامیرز کابوس ها را به یاد می آورد. در طول شش هفته حمایت از زندگی در بیمارستان نورث وسترن مموریال در شیکاگو، رامیرز گفت، او کابوس های وحشتناکی داشت که نمی توانست از واقعیت متمایز شود. او گفت: «بیشتر آن ها شامل غرق شدن من می شوند.» "من این را به من نسبت می دهم که قادر به نفس کشیدن نیستم، و تلاش برای نفس کشیدن." در ۵ ژوئن رامیرز ۲۸ ساله به اولین بیمار شناخته شده COVID-19 در آمریکا تبدیل شد که تحت پیوند دو ریه قرار گرفت. او به اندازه کافی قوی در حال حاضر برای شروع به اشتراک گذاری داستان از مصیبت خود را. قرار گرفتن در معرض مرموز رامیرز پیش از همه گیر به عنوان پارا حقوقی برای یک شرکت حقوقی مهاجرت در شیکاگو کار می کرد. او از راه رفتن سگ هایش و دویدن مسابقه های ۵کی لذت می برد. رامیرز از اواسط ماه مارس از خانه مشغول به کار بود و به سختی از خانه خارج می شد، بنابراین نمی بیند که چگونه با ویروس کرونا قرارداد دارد. در اواخر آوریل، او شروع به تجربه اسپاسم مزمن، اسهال، از دست دادن طعم و بویایی، و تب اندک کرد. رامیرز گفت: خیلی احساس خستگی می کردم. "من قادر به راه رفتن مسافت های طولانی بدون سقوط بیش از. و آن موقع بود که تصمیم گرفتم به اورژانس بروم.» از ER تا یک هواکش کارکنان در نورث وسترن حیاتی او را بررسی کردند و متوجه شدند که سطح اکسیژن او بسیار پایین است. به او ۱۰ دقیقه فرصت داده شد تا وضعیتش را از راه تلفن به مادرش در کارولینای شمالی توضیح دهد و او را برای تصمیم گیری های پزشکی از طرف او منصوب کند. رامیرز می دانست که قرار است روی هواکش قرار گیرد، اما دقیقاً نفهمید که این به چه معناست. "به زبان اسپانیایی، کلمه "هواکش" _ ونتیلادور _ 'فن است،' بنابراین من فکر کردم، "اوه، آنها فقط می خواهند به منفجر کردن برخی از هوا به من و من خوب خواهد شد. شايد يه اقامت سه روزه داشته باشي و بعدش من ميرم بيرون بنابراین من خیلی نگران نبودم.» در واقع، او شش هفته آینده را به شدت بر روی آن هواکش آرام بخش و یک ماشین دیگر _ شناخته شده به عنوان ECMO، و یا اکسیژن غشای خارج از بدن _ پمپاژ و اکسیژن خون خود را در خارج از بدن خود را صرف. یک نظریه در مورد اینکه چرا رامیرز اینقدر بیمار شد این است که او یک وضعیت عصبی دارد که با استروئیدها درمان می شود، داروهایی که می توانند سیستم ایمنی بدن را سرکوب کنند. تا اوایل ژوئن رامیرز در معرض خطر کاهش بیشتر قرار داشت. او شروع به نشان دادن نشانه هایی کرد که کلیه ها و کبدش شروع به شکست می کردند، بدون هیچ بهبودی در عملکرد ریه اش. به خانواده اش گفته شد که ممکن است در طول شب موفق نشده باشد، بنابراین مادر و خواهرانش اولین پرواز از کارولینای شمالی به شیکاگو را برای خداحافظی گرفتار کردند. وقتی رسیدند پزشکان به مادر رامیرز، نوهمی رومرو گفتند که آخرین چیزی که می توانند امتحان کنند وجود دارد. به گفته آنها رامیرز نامزد پیوند دو ریه بود، اگرچه این عمل هرگز بر روی یک بیمار COVID در آمریکا انجام نشده بود. مادرش موافقت کرد و در عرض ۴۸ ساعت پس از فهرست شدن برای پیوند، یک اهدا کننده پیدا شد و روش موفق در ۵ ژوئن انجام شد. رومرو در یک کنفرانس خبری اخیر که توسط نورث وسترن مموریال برگزار شد، به زبان اسپانیایی به اشتراک گذاشت که هیچ کلمه ای برای توصیف درد نبودن در کنار دخترش در حالی که برای زندگی اش دست به گریبان بود، وجود ندارد. اون خدا رو شکر کرد که همه چي خوب پيش رفت و بهش اين قدرت رو داد که از پسش بر اومده من فقط احساس سبزيجات ميکردم دکتر آنکیت بهارات، رئیس جراحی قفسه سینه پزشکی نورث وسترن، این عمل ۱۰ ساعته را انجام داد. بهارات در مصاحبه ای در ماه ژوئن گفت: «بیشتر بیماران کاملاً بیمار هستند که به پیوند ریه (a) می رویم.» ولي اون خيلي مريض بود در واقع می توانم بدون تردید بگویم، بیمارترین بیمار که تا به حال پیوند داده ام.» بهارات گفت: بیشتر بیماران COVID-19 به دلیل سن و دیگر شرایط بهداشتی که احتمال موفقیت را کاهش می دهد، کاندیدای پیوند نخواهند بود. و تحقیقات اولیه نشان می دهد که تا نیمی از بیماران COVID بر روی هواکش ها از این بیماری جان سالم به در می برند و به احتمال زیاد به خود بهبود می یابند. اما برای برخی، مانند رامیرز، بهارات گفت، پیوند می تواند گزینه نجات غریق آخرین چاره باشد. هنگامی که رامیرز پس از عمل از خواب بیدار شد، آشفته شد، به سختی می توانست بدنش را جابه جا کند و نمی توانست صحبت کند. "من فقط احساس سبزی می کردم. خسته کننده بود، اما در آن زمان توانایی شناختی پردازش آنچه در جریان بود را نداشتم.»...

مقالات مشابه

نظرات کاربرن