تغییر با چیزها اتفاق می افتد، یعنی همه چیز از ابتدا. و در حالی که این تغییرات اغلب مانند از دست دادن، تراژدی، قلب شکسته یا فاجعه است، اگر ما به دنبال خیر باشیم - چگونه تغییر جهان و زندگی انسان را به جلو برده است - می توانیم خلقت را در حال ایجاد تجربه کنیم. فاجعه ها ما را به یادگیری، تغییر، رشد و خلاقیت جدید دعوت می کنند.
وابستگی متقابل بشریت درسی است که من از فاجعه کنونی خود می آموزم. من نمی توانم فقط روی رفاه خودم تمرکز کنم. شما همچنین باید از رفاه دیگران مراقبت کنید، حتی اگر مراقبت به معنای ناراحتی شخصی باشد.
چرا این را نوشتیم
از اینترنت گرفته تا همه‌گیری، شواهد زیادی از ارتباط جهانی خود می‌یابیم. خبرنگار ما می‌گوید انتخاب درس گرفتن از زمان‌های بحران مشترک، می‌تواند ما - و همسایگانمان را - به جلو سوق دهد.
مانند هر سال قبل، این سال جدید نیز جذابیت های خود را خواهد داشت - لحظاتی که در ابتدا مانند یک فاجعه به نظر می رسند. اما با گوش دادن و تأمل دقیق‌تر، چنین رویدادهایی - اگر تصمیم بگیرم از آنها بیاموزم، رشد کنم و تغییر کنم - ممکن است اتفاقاتی باشد که من را به یک انسان بیشتر نزدیک‌تر کند.
وظیفه مهمی که زندگی از ما می‌طلبد این است که بتوانیم تمام سر و صدای اطرافمان را از صداهایی که زندگی خوبی را ایجاد می‌کنند تشخیص دهیم - نه تنها برای خودمان، بلکه برای همسایه‌هایمان، خواه آن همسایه در همسایگی زندگی کند یا در آن طرف. خیابان. دنیا
وقتی استقامت دارم تا در شب سال نو تا دیروقت بیدار بمانم، عاشق تماشای سقوط میدان تایمز در نیویورک هستم. من هرگز برای این رویداد تعطیلات آنجا نرفته‌ام، اما تماشای و گوش دادن به صداهایی که تغییر تقویم را از سالی به سال دیگر جشن می‌گیرند به من انرژی می‌دهد. آنها من را به تغییراتی که با آمدن سال جدید و جدید در زندگی من رخ می دهد امیدوار می کنند.
با این حال، چیزی که من تا همین اواخر متوجه نشدم این بود که ریشه های سنت سالانه پرتاب توپ به گذشته و در واقع جلوتر از زمان برمی گردد.
تغییر همیشه صدایی داشته است. همانطور که می خواهید بگویید، "در آغاز، یک صدا - یک باد گرم، یک موج انفجاری، یا یک کلمه گفتاری - شروع به تغییر کرد که منجر به چیز جدیدی شد: جهان ما. این نظریه، که برخی آن را بیگ بنگ می نامند، اغلب برای توضیح چگونگی شروع، تولد، تکامل، تکامل، رشد، پیشرفت، پیشرفت جهان، همراه با همه چیز در آن استفاده می شود - شما می توانید کلمه مورد علاقه خود را برای تغییر انتخاب کنید.
چرا این را نوشتیم
از اینترنت گرفته تا همه‌گیری، شواهد زیادی از ارتباط جهانی خود می‌یابیم. خبرنگار ما می‌گوید انتخاب درس گرفتن از زمان‌های بحران مشترک، می‌تواند ما - و همسایگانمان را - به جلو سوق دهد.
تغییر با چیزها اتفاق می افتد، یعنی همه چیز از ابتدا. و در حالی که این ضربه‌ها و تغییرات همراه آن اغلب شبیه از دست دادن، تراژدی، قلب شکسته یا فاجعه است، اگر به دنبال خوبی باشیم - اینکه چگونه تغییر جهان و زندگی انسان را به جلو برده است - می‌توانیم خلقت را در حال ایجاد تجربه کنیم.
حسرت آنچه بود
اولین رویاهای من برای سال جدید این بود که او قبل از فاجعه ای به نام COVID-19 من را به زندگی بازگرداند. اما فجایع برای این نیست که ما را به عقب ببرند، بلکه به جلو می روند. آنها ما را دعوت می کنند تا یاد بگیریم، تغییر کنیم، رشد کنیم و خلاقیت های جدید باشیم.
من طی چند سال گذشته، داوطلبانه و غیرارادی تغییر کرده ام. یاد گرفتم که می توانم از ملاقات مجازی با مردم خوشحال باشم، بدون اینکه هرگز بگویم که می خواهم شخصی باشم، حتی اگر بخواهم. من در ارائه‌های آنلاین انحصاری - بیشتر به صورت رایگان - شرکت کرده‌ام که هرگز نمی‌توانستم هزینه سفر به آنها را داشته باشم، و اگر تأثیر مخرب COVID-19 نبود، هرگز به صورت آنلاین ارائه نمی‌شدند.
من یاد گرفته ام که بین حقایق و تخیل تمایز قائل شوم، در حالی که متوجه شدم داده های جدید می توانند حقایق را تغییر دهند و به روز رسانی مداوم اطلاعات واقعی باید در زمان واقعی به حکمت فعال تبدیل شود.
فجایع، تصادفات فاجعه بار، بیش از آنچه که بتوانیم بشماریم برای سیاره ما اتفاق افتاده است و مردم همیشه سعی کرده اند چنین رویدادهایی را معنا کنند.
افرادی که لایه های سیاره ما را مطالعه می کنند، این نظریه را مطرح می کنند که زمین ما حداقل یک بار و شاید سه بار با آب پوشیده شده است. مردم در زمان های قدیم نیز این احتمالات را پیش بینی می کردند و داستان یک فاجعه جهانی به نام سیل را تعریف می کردند. این داستان سیل نه تنها یک فاجعه - یا فجایع - را که در مقطعی از تاریخ سیاره ما رخ داده است، تشخیص می دهد، بلکه به عنوان یک داستان هشدار دهنده از انتخاب شخصی دیوانه کننده عمل می کند. اینها افرادی هستند که تصمیم برای زنده ماندن را که درست جلوی چشمانشان بود رد می کنند و در عوض در معرض خطر زیر پا گذاشتن آب به مدت 40 روز و 40 شب در باران شدید قرار می گیرند.
اگرچه غم انگیز است، اما این داستان با حضور ما به پایان می رسد.
با گذشت زمان، ما مجبور شدیم از فجایع دیگری عبور کنیم - جنگ های جهانی، رکود مالی جهانی و بیماری ها. ما این کار را انجام دادیم زیرا دائماً در حال ارزیابی و ارزیابی مجدد بودیم که به چه کسی و به چه چیزی اعتماد کنیم.
در بیشتر موارد، مردم عادی و روزمره صدایی برای شروع کارها ندارند، اما من یاد می‌گیرم که با صدایی شبیه به شفقت، حقیقت و عدالت، می‌توانم صدایم را به تغییراتی که تاریخ بشر را به جلو می‌برد ارائه دهم. بلایا، زمانی که به درستی تجزیه و تحلیل شوند و با هم روی آنها کار شود، پتانسیل تبدیل شدن، بازخرید و دگرگونی را دارند. این امیدی است که برای سال جدید دارم.
برای تبدیل شدن به یک انسان بیشتر
جهان ما حدود 14 میلیارد سال است که وجود دارد و ثابت کرده است که پایدار است زیرا دائماً در حال تغییر، رشد و حرکت است. ما انسان ها - در تکرار فعلی خود - حدود 200000 سال است که در این سیاره زندگی کرده ایم. و با وجود فجایع مکرر - چه طبیعی و چه آنهایی که خودمان با جنگیدن برای زمین، نفت و چیزهای دیگر به وجود می آوریم - تا کنون توانسته ایم بهبود پیدا کنیم.
با این حال، من در مورد داستان هایی که خواهیم نوشت و درس هایی که برای کسانی که بعد از ما خواهند آمد، کنجکاو هستم. آیا ما برای کمک به آنها در مدیریت بلایای خود حکمت حیات بخش ارائه خواهیم کرد؟
وابستگی متقابل بشریت درسی است که من از فاجعه کنونی خود می آموزم و امیدوارم بتوانم آگاهی از اهمیت آن را افزایش دهم. وقتی فاجعه رخ می دهد، نمی توانم فقط روی رفاه خودم تمرکز کنم. شما همچنین باید از رفاه دیگران مراقبت کنید، حتی اگر مراقبت به معنای ناراحتی شخصی باشد. و ناگفته نماند که لازم نیست منتظر یک فاجعه باشیم تا به فکر رفاه دیگران باشیم.
مانند هر سال قبل، این سال جدید نیز با فراز و نشیب های خود همراه خواهد بود - لحظاتی که در ابتدا مانند از دست دادن، تراژدی، قلب شکسته یا فاجعه به نظر می رسد. اما با گوش دادن و تأمل دقیق‌تر، چنین رویدادهایی - اگر تصمیم بگیرم از آنها بیاموزم، رشد کنم و تغییر کنم - ممکن است اتفاقاتی باشد که من را به یک انسان بیشتر نزدیک‌تر کند.
وظیفه مهمی که زندگی از ما می‌طلبد این است که بتوانیم تمام سر و صدای اطرافمان را از صداهایی که زندگی خوبی را ایجاد می‌کنند تشخیص دهیم - نه تنها برای خودمان، بلکه برای همسایه‌هایمان، خواه آن همسایه در همسایگی زندگی کند یا در آن طرف. خیابان. دنیا
وقتی ورق می زنیم و وارد سال جدید می شویم، با یک اعتراف حقیر، جشن من کم می شود. ما نمی‌توانیم گذشته‌ای را که آرزوی آن را داریم، یا آینده‌ای را که آرزوی آن را در سر داریم، داشته باشیم، بدون اینکه صدایی بیش از خودمان درآوریم که زنگ حقیقت، امنیت، عدالت و عدالت برای خیر و صلاح همه ما باشد.
[ad_2]
مقالات مشابه
- 1000 تخلیه از آپارتمان فیلیپ پس از آتش سوزی الکتریکی
- Johnson, کالج, دانشکده چاپ اهدا سپر چهره به بیمارستان محلی
- در آماندا گورمن ما را آنچه حمل می کنیم صدا کن، زبان یک کلک زندگی است
- آموزش 10 اسکراب خانگی برای لایه برداری صورت
- کودکان، کار خانه، درآمد: زنان کارآفرین برای تغییر در کوبا فشار می آورند
- آیا استیسی آبرامز از جورجیا اولین فرماندار زن سیاه پوست آمریکا خواهد شد؟
- شرکت صادرات و واردات کالاهای مختلف از جمله کاشی و سرامیک و ارائه دهنده خدمات ترانزیت و بارگیری دریایی و ریلی و ترخیص کالا برای کشورهای مختلف از جمله روسیه و کشورهای حوزه cis و سایر نقاط جهان - بازرگانی علی قانعی
- عمل لیپوساکشن چیست و برای چه کسانی مناسب است؟
- پیتستون کشاورزان در بازار باز کرده است
- توپ بازی: MLB مجموعه 60-بازی برنامه برای باز کردن جولای 23 یا 24