یک سیاه چاله است و وقتی دو با هم برخورد می کنند چه اتفاقی می افتد؟

هفته گذشته دانشمندان از تشخیص عظیم ترین برخورد سیاهچاله خبر دادند. اما سیاه چاله دقیقا ً چه چیزی است؟ یک سیاهچاله منطقه ای در فضا است که گرانش آنقدر قوی است که هیچ چیز، حتی نور، نمی تواند فرار کند. این منطقه ای است که در آن مقدار عظیمی از ماده با هم به یک منطقه کوچک فشرده شده است. و جايي که جرم داري، جاذبه داري. آنها اشک یا "سوراخ" در جهان نیست - آنها اشیاء واقعی هستند. در واقع سیاهچاله ها کره هستند، مانند توپی که درست مثل زمین یا خورشید در فضا نشسته است. بیایید این را در مقیاس قرار دهیم. شما می توانید حدود 1 میلیون زمین در داخل خورشید جا. حالا یک ستاره را 10 برابر بزرگتر از خورشید تصور کنید. حالا، اون ستاره رو بگير، و به منطقه اي به اندازه کانبرا فشار بگير. اون يه سياه چاله ست يه سياه چاله کوچيک سیاهچاله ها در سه اندازه اصلی می آیند - سیاهچاله های جرم ستاره ای، سیاهچاله های میانی، و سیاهچاله های ابرانشه. سیاهچاله های جرمی ستاره ای سیاهچاله های نوزاد هستند که نتیجه انفجار (یا نه فروپاشی) ستاره هایی در حدود ۱۰ تا ۶۰ برابر جرم خورشید ما است. ممکن است به سمت بالا از 10 تا 50 میلیون از این سیاه چاله ها در کهکشان راه شیری ما به تنهایی وجود داشته باشد. در داخل یک ستاره، در حال کوبیدن عناصر با هم (همجوشی) برای ایجاد گرما و انرژی است. همانطور که این کار را انجام می دهد، آن را اضافه کردن جرم اضافی در هسته خود را. برای حمایت از این وزن اضافی سوخت بیشتری می سوزاند که به نوبه خود جرم بیشتری ایجاد می کند. در مقطعی یک ستاره نمی تواند این نبرد حماسی را حفظ کند و شروع به فرو ریختن بر روی خود می کند. با این کار بخشی از ستاره به صورت یک ابرنواختر منفجر می شود. با این حال، بسیاری از جرم ستاره می آید توفنده پایین، که به یک جسم کوچک فشرده شده است. یک سیاه چاله به دنیا می آید. از سال ۲۰۱۵ LIGO و هم اکنون VIRGO که آزمایش هایی با لیزرها و آینه های فوق حساس انجام می دهند، در جستجوی برخورد این سیاهچاله های جرمی ستاره ای هستند. با برخورد این سیاهچاله ها، موج ها یا امواج فضای فکر را تولید می کنند که امواج گرانشی نامیده می شوند. ستاره شناسی بیشتر : یک سیارک به سمت زمین وجود دارد -- اما باید نگران؟ هفته گذشته دانشمندان اعلام کردند که دو سیاهچاله که یکی حدود 66 برابر جرم خورشید وزن دارد و دیگری حدود 85 بار با هم ادغام شده اند تا یک سیاهچاله جرمی خورشیدی 142 تشکیل دهند. با گذشت زمان، ما فکر می کنیم این سیاهچاله ها با هم ادغام می شوند یا با هم برخورد می کنند تا سیاهچاله های جرمی میانی - بین ۱۰۰ تا ۱۰۰٬۰۰۰ جرم خورشیدی- را تشکیل دهند. سپس سیاهچاله های ابرانبیش وجود دارد. این شهر در مراکز کهکشان های بزرگ زندگی می کند، و می تواند میلیون ها تا میلیاردها برابر جرم خورشید وزن داشته باشد. در راه شیری ما، ما Sagittarius A* را داریم که حدود 4 میلیون برابر جرم خورشید وزن دارد. سیاهچاله ها به جاروبرقی های فضایی غول پیکر شهرت پیدا می کنند - مکیدن هر چیزی و همه چیز. به عبارت دیگر، آنها مانند سگ در فضا هستند، هر آنچه را که می توانند بلعیده اند. اما درست مثل یک سگ، محدودیتی وجود دارد که یک سیاهچاله چقدر می تواند قورت دهد. شما باید به سیاه چاله نزدیک باشید تا توسط آن بلعیده شود. و درست مثل يه سگ برام مهم نيست که چي قورت ميدن سیاه چاله ها سیاهچاله های دیگر را قورت خواهند داد، و به این کار ادامه خواهند داد.