بیش از چند سال است که نگهبانان دموکراسی نگران ایالات متحده هستند. به عنوان مثال، واحد اطلاعات اکونومیست، ایالات متحده را به عنوان یک "دموکراسی با نقص" رتبه بندی می کند. بیشتر نگرانی ها در مورد عادلانه بودن فرآیند رأی گیری است، مانند دسترسی به رأی گیری و اینکه چه کسی شمارش آرا را بررسی می کند.
با این حال، این تمرکز یک اقدام مهم تجدید مدنی را در یک جنبه کلیدی دیگر از دست می دهد: وظیفه تعریف جامعه رای دهندگانی که هر قانونگذار را انتخاب می کنند. از آنجایی که ایالات متحده نقشه‌های حوزه‌های انتخابیه جدید را بر اساس آخرین داده‌های سرشماری دوباره ترسیم می‌کند، دموکراسی آمریکا دقیقاً همانطور که طراحی شده است، به طور پایدار عمل می‌کند.
شهروندان با شدت بی‌سابقه‌ای درگیر فرآیندی غیرشفاف هستند. دادگاه ها کارت های چریکی را بی ادبانه رد می کنند. سیاستمداران، رأی دهندگان و قضات درگیر بحث های شدیدی در مورد معنای عدالت هستند.
اخبار ایالتی دلاور به جک یانگ، رئیس کمیسیون جابجایی لیگ زنان دلاور، گفت: «ما به این اصل برمی‌گردیم که مردم باید سیاستمداران خود را انتخاب کنند، نه سیاستمداران برای انتخاب افراد خود.
توزیع مجدد رأی دهندگان و جوامع را برای انتخابات بر اساس داده های جدید جمعیت در هر دهه گرد هم می آورد. در بیشتر تاریخ آمریکا، این فرآیند تقریباً به طور انحصاری توسط سیاستمداران ایالتی و محلی انجام شده است و موضوع یک روند بسیار جناحی موسوم به جریماندرینگ بوده است. حزب اکثریت بر اساس داده‌های رای‌گیری کارت‌های جدیدی کشید تا در صندوق رای امتیاز بگیرد.
چندین دهه است که بسیاری از شهروندان در تلاش بوده اند تا این روند را از دست قانونگذاران خارج کنند. امسال ممکن است بالاخره اهرمی به دست آورند. در سال 2000، بر اساس داده های جمع آوری شده توسط دانشکده حقوق لویولا در لس آنجلس، مناطق کنگره توسط قانونگذاران در 27 ایالت دوباره ترسیم شدند. امسال، این تعداد به 20 کاهش یافته است. این تغییر نشان دهنده تغییر به نفع کمیسیون های مستقل، دادگاه ها و نظارت مدنی است.
در سال 2018، رای دهندگان اوهایو اصلاحیه قانون اساسی را تصویب کردند که حداقل آستانه را برای حمایت دو حزبی از نقشه های نواحی جدید ایجاد می کند. برای دومین بار، دادگاه عالی اوهایو کارتی را که در ماه جاری توسط قانونگذار پیشنهاد شده بود به دلیل عدم رعایت الزامات جدید رد کرد. در سراسر کشور، ده ها گروه جامعه مدنی قدیمی و جدید خواستار بررسی نقشه تا سطح شهرستان هستند که جوامع را به چندین ناحیه تقسیم می کند.
به عنوان مثال، در سطح محلی، شهر هندرسونویل، تنسی، طرحی را برای جابجایی منطقه اتخاذ کرده است که توسط کمیته مدنی به جای کمیته مدنی تهیه شده است. این طرح مستلزم آن است که سه عضو فعلی شورا در صورت تصمیم به انتخاب مجدد، با حوزه های انتخابیه جدید روبرو شوند. طرح شهر محله های آنها را حفظ می کند.
این دافعه نشان‌دهنده جستجوی عمیق‌تر برای اطمینان از این است که صدای همه به یک اندازه ارزش دارد. سناتور آمریکایی رافائل وارنوک از جورجیا در مصاحبه اخیر با NPR می گوید که دفاع از چنین برابری در روند دموکراتیک "در واقع به منزله کرامت انسانیت همه و توانایی ما برای ساختن آینده ای است که همه ما را در بر می گیرد."
از آنجایی که ایالت‌ها حوزه‌های انتخابیه خود را به موقع برای انتخابات مقدماتی آینده ترسیم می‌کنند، چالش‌های جاری نشان می‌دهد که تلاش‌های این یا آن حزب برای نتیجه‌گیری از مزایای ناعادلانه پایان نیافته است. اما دموکراسی با انبوهی از تلاش‌های تحت رهبری شهروندان برای مشارکت در نحوه شکل‌گیری انتخابات و تعیین عدالت در حال تجدید است.
[ad_2]
مقالات مشابه
- نقد و بررسی به انگلستان coronavirus مرگ کل در میان سوالات
- آلمان وزیر دفاع: برنامه ریزی ما خروج 'تاسف'
- خیلی هیجانزده. شما نخواهد شد انجام شد با اسباب بازی
- خاطره ای گرم از یک زمستان تلخ در کره جنوبی، 1968
- اولیه بیش, Harrison, چالش های بهداشت ، گراهام به بحث
- شرکت صادرات و واردات کالاهای مختلف از جمله کاشی و سرامیک و ارائه دهنده خدمات ترانزیت و بارگیری دریایی و ریلی و ترخیص کالا برای کشورهای مختلف از جمله روسیه و کشورهای حوزه cis و سایر نقاط جهان - بازرگانی علی قانعی
- اسکوپوس رایگان
- اولین Rockin' شهرستان عملکرد به تعویق افتاد به دلیل آب و هوای نامساعد
- درد اسباب بازی
- نحوه استفاده دستگاه سانتریفیوژ